انواع مختلفی از درد وجود داشته و درمان یکسانی برای همه آنها وجود ندارد. به همین دلیل یافتن علت درد اهمیت ویژه ای دارد.در این مقاله از سایت تهران ارتوپدی به بررسی روش های مدیریت درد می پردازیم.
انواع مختلفی از درد وجود دارد:
برای درمان درد گزینه های بسیاری وجود دارد و انتخاب بهترین گزینه بسیار با اهمیت می باشد. هیچ کدام از تکنیک های برطرف کننده درد تضمین کننده از بین رفتن درد نبوده و گاه ممکن است نیاز به استفاده از چند روش درمانی باشد.
انواع خفیف تر درد ممکن است با مسکن های بدون نیاز به نسخه مثل استامینوفن یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و ناپروکسن درمان شوند. این داروها بر روی دردهای عضلانی موثر بوده و التهاب و تورم را کاهش می دهند. همچنین درمان های موضعی مثل کرم، لوسیون و اسپری هایی که بر روی پوست به کار می روند نیز می توانند به کاهش درد کمک کنند.
اگر داروهای بدون نیاز به نسخه به کاهش درد کمک نکنند، پزشک شما داروهای قوی تری را تجویز خواهد کرد که این داروها شامل شل کننده های عضلانی، آرام بخش ها (مثل دیازپام)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دیگر (مثل سلکوکسیب) یا مسکن های قوی تر (مثل کدئین، فنتانیل) می شود. در مواردی تزریق استروئید به محل درد باعث کاهش درد می گردد و التهاب و تورم را کاهش می دهد. با آنکه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مسکن های بسیار خوبی هستند، اما خطر حمله های قلبی و سکته های مغزی را افزایش می دهند و هم چنین احتمال بروز خونریزی گوارشی با مصرف آنها بالا می رود.
گاهی اوقات گروهی از اعصاب باعث ایجاد درد در عضوی از بدن می شوند که می توان با بلوک عصبی با داروهای موضعی درد را از بین برد. تزریق مواد بی حس کننده به این منطقه را بلوک عصبی می نامند. اگرچه انواع مختلفی از بلوک عصبی وجود دارد، اما این درمان همواره قابل استفاده نمی باشد. اغلب بلوک کردن غیر ممکن بوده و بسیار خطرناک است یا بهترین گزینه درمانی نیست. با پزشک خود درباره مناسب بودن این درمان مشورت کنید.
بی حسی با کنترل بیمار روشی درگیر برای مدیریت درد می باشد. با فشار دادن دکمه متصل به یک دستگاه تزریق داروی مسکن، بیمار یک دوز مخدر استفاده می کند. در این روش داروی تزریقی به صورت داخل وریدی یا زیر جلدی تزریق شده و بیشتر در درمان بیماران ترومایی و مراحل آخر سرطان کاربرد دارد.
تزریق در نقاط ماشه ای شیوه دیگر درمانی است که در آن نقاط دردناک مانند عضلاتی که منقبض شده و به حالت استراحت بر نمی گردند، درمان می شوند. در طی روند این درمان، یک پزشک با استفاده از یک سوزن مقداری ماده بی حسی که گاهی شامل استروئید می شود را درون منطقه مورد نظر تزریق می کند. با تزریق، بخش مورد تزریق غیر فعال شده و درد کاهش می یابد. به طور معمول طی دوره کوتاه مدتی درد از بین می رود. این روش برای درمان درد های عضلانی مثل درد دست، پا، کمر یا گردن کاربرد دارد. بوتولینوم توکسین (بوتاکس) یکی از موادی است که در این روش به کار می رود.
وقتی درمان های معمول و فیزیوتراپی تسکین درد مورد نیاز را تامین نمی کنند، شما ممکن است کاندیدای جراحی درون کاشت باشید. این وسایل ندرتا استفاده می شوند.
درمان با تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست که به اختصار به آن TENS می گویند برای تسکین درد کاربرد دارد. این دستگاه با با استفاده از الکترودهایی که روی پوست محل دردناک قرار می گیرند، جریان الکتریکی با ولتاژ پایین را به اعصاب آن ناحیه منتقل کرده و این تحریک باعث از بین رفتن پیام های دردی می شود که این اعصاب به سمت مغز مخابره می کنند. این روش برای درد های مربوط به نوروپاتی دیابتی کاربرد دارد.
بیوالکتریک انتقال پیام عصبی درد به سمت مغز را مسدود می کند و موجب ترشح ماده ای به نام اندورفین (که با ورزش نیز ترشح می شوند) می شود که باعث کاهش احساس درد می شود. این روش برای درمان بسیاری از درد های حاد و مزمن کاربرد دارد مثل کمر درد، درد عضلانی، آرتریت و نوروپاتی دیابتی. این روش درمانی موقتی بوده و باید تنها به عنوان بخشی از درمان و مدیریت درد مورد استفاده قرار گیرد. این روش میتواند استفاده از مسکن ها را تا 50 درصد کاهش دهد.
فیزیوتراپی با استفاده از تکنیک های خاصی که حرکت و عملکرد عضو آسیب دیده و ناتوان شده را بهبود می بخشد. همراه با به کارگیری کشش، تکنیک های قدرتمند سازی و کاهش درد، فیزیوتراپی ممکن است از روش های دیگری همچون TENS نیز بهره ببرد.
اگرچه استراحت کوتاه مدت می تواند درد را ساکت کند، اما استراحت بیش از حد خود باعث افزایش درد بوده و شما را در معرض آسیب مجدد در هنگام شروع به فعالیت دوباره می کند. تحقیقات نشان می دهد که ورزش منظم می تواند درد را در طولانی مدت با بهبود توان و قدرت عضلات تسکین داده و باعث ترشح اندورفین که خود مسکن طبیعی بدن است بشود. برخی از ورزش ها برای افراد مبتلا به درد مزمن آسان تر از برخی دیگر است. بسته به شرایط خود شنا، دوچرخه سواری، راه رفتن، یوگا و قایق سواری را امتحان کنید.
هنگامی که درد دارید، شما ممکن است دچار خشم، ناراحتی، ناامیدی و یاس شوید. درد می تواند شخصیت افراد را عوض کند، خواب را مختل کند و با شغل و روابط فرد تداخل داشته باشد. افسردگی، اضطراب و بی خوابی می توانند با درد بدتر شوند. درمان های روحی روانی روش های غیر دارویی ایمنی هستند که می توانند درد را با کاهش استرس به طور مستقیم کاهش دهند. درمان های روحی روانی همچنین به طور غیر مستقیم با کمک به شما درباره تطبیق خود با شرایط جدید و مشکلات اطرافتان، کیفیت زندگی شما را بالا خواهد برد. بخش عمده ای از درمان های روحی روانی شامل آموزش و توانمند سازی فرد می شود.
درمان های جسمی ذهنی درمان هایی هستن که به منظور کمک به ذهن برای تغییر دادن میزان عملکرد و علائم جسم طراحی شده اند. این روش درمانی ازطیف وسیعی از روش های درمانی مثل تکنیک های آرامش بخشی، مدیتیشن، خیالبافی راهنمایی شده، بیوفیدبک و هیپنوتیزم تشکیل شده است.
طب سوزنی با افزایش ترشح اندورفین موجب کاهش درد می شود. بسیاری از نقاطی که به سوزن به آن ها فرو می رود نزدیک اعصاب بوده و با تحریک کردن این اعصاب، درد مبهمی را در عضله ایجاد می کنند. عضله تحریک شده پیامی را به سیستم عصبی می فرستد که باعث ترشح اندورفین می شود. طب سوزنی به عنوان بخشی از درمان برای بسیاری از بیماری های ایجاد کننده درد مثل کمر درد، درد های قاعدگی، سندروم تونل کارپال، آرنج تنیس بازان، فیبرومیالژی، آرتروز (به خصوص در زانو) و دردهای عضلانی کاربرد دارد.
کایروپراکتیک یکی از شایع ترین درمان‌های غیر جراحی برای کمر درد است که به بیماران توصیه می شود اما اثر این روش در درمان دردهای کمری مزمن و گردن مورد سوال است.
ماساژ به طور عمده در افراد دچار درد مورد استفاده قرار می گیرد. ماساژ باعث کاهش استرس و افزایش جریان خون عضو دردناک می شود.
این دو روش طبق تحقیقات روش های مفیدی برای کاهش درد بوده و در کوتاه مدت باعث تسکین فرد می شوند.
نتیجه گیری درباره موثر بودن درمان های گیاهی بسیار دشوار است اما درباره پوست درخت بید، زنجبیل و زردچوبه تحقیقاتی وجود دارد که نشان از موثر بودن آنان دارد. اگر تصمیم به استفاده از درمان گیاهی دارید، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از گیاهان با داروهای شما تداخل داشته و ممکن است برای سلامت شما مضر باشند.
برخی افراد معتقدند که تغییر در میزان دریافت چربی یا خوردن غذای گیاهی حاوی مواد ضد التهابی به کاهش درد کمک می کند. رژیم خام گیاهخواری برای برخی از افراد مبتلا به فیبرومیالژی مفید بوده است اما اثبات دقیقی در وجود موثر بودن آن وجود ندارد. کاهش وزن خود به کاهش برخی از دردها مثل درد های ناشی از آرتروز کمک کننده است.
