• تهیه شده در تهران ارتوپدی
• زندگی سالم ,شانه

جراح شانه کیست؟

پزشکان عمومی پس از طی کردن دوره 7 ساله تحصیل خود در این رشته، با شرکت در آزمون دستیاری می توانند وارد رشته تخصصی ارتوپدی شوند. تحصیل در این رشته 4 سال به طول انجامیده و در پایان پزشکان متخصص این رشته به درمان بیماری های سیستم عضلانی اسکلتی می پردازند. همچنین برخی از پزشکان ارتوپدی به تحصیل ادامه داده و به حیطه های فوق تخصصی این رشته وارد می شوند. جراحی شانه یکی از این حوزه های فوق تخصصی می باشد. یک جراح شانه به درمان و جراحی بیماری های این رشته می پردازد. در این مقاله از سایت تهران ارتوپدی به بررسی بیماری های شانه و روش های درمان جراحی آن و همچنین بیان ویژگی های بهترین جراح شانه می پردازیم.

بیماری های شانه

• دررفتگی قدامی شانه

شایع ترین دررفتگی مفصلی در انسان، دررفتگی شانه می باشد. دررفتگی شانه در اکثر موارد قدامی و به ندرت خلفی می باشد. در یک شانه در رفته، حرکات شانه کاملا محدود و دردناک است و محدودیت واضح در چرخش بازو به داخل وجود دارد. تشخیص در رفتگی قدامی شانه با استفاده از عکس رادیولوژی انجام می شود.  این آسیب می تواند همراه با آسیب های دیگر همچون آسیب عصبی باشد که به همین دلیل جا انداختن هر چه زودتر این دررفتگی ضروری است.  در مواردی از در رفتگی های قدامی شانه، پزشک ممکن است به شما جراحی را توصیه کند.

• دررفتگی خلفی شانه

در رفتگی خلفی شانه مسئول حدود سه درصد از در رفتگی های شانه است. این در رفتگی معمولا زمانی رخ می دهد که فرد با دست باز به زمین می خورد. البته این بیماری در اثر حملات صرع، شوک درمانی و… نیز می تواند به وجود آید. به دلیل ماهیت بیماری، ممکن است آسیب همزمان کلاهک چرخاننده نیز وجود داشته باشد.

• دررفتگی مکرر در مفصل شانه

دررفتگی مکرر مفصل شانه بیشتر در افراد جوان  شایع بوده و در نوع قدامی مفصل شانه به مراتب بیش از دررفتگی  خلفی دیده می شود.. درمان غیر جراحی دررفتگی مکرر شانه فایده چندانی نداشته و درمان اصلی آن به صورت جراحی است. عمل جراحی یا به صورت باز یا به کمک آرتروسکوپ خواهد بود.

• پارگی تاندون عضله دو سر

عضله دو سر بازو از دو بخش تشکیل شده است. سر دراز عضله و سر کوتاه عضله. پارگی عضله در بخش ابتدایی و انتهایی عضله رخ می دهد. این اتفاق معمولا زمانی رخ می دهد که یک فشار ناگهانی (مانند تلاش برای گرفتن شی یا فرد در حال افتادن) به عضله وارد می شود. بیشتر پارگی های عضله دو سر بازو زمانی رخ می دهد که آرنج در حالت خم شده قرار دارد. تشخیص بیماری معمولا با استفاده از شرح حال و معاینه بالینی می باشد. ممکن است بیمار دارای تورم و کبودی باشد و در بازو احساس بزرگ شدگی عضله داشته باشد. گاه برای رد کردن دیگر بیماری ها از عکس رادیولوژی نیز استفاده می شود. برای ترمیم عضله آسیب دیده می توان از روش های درمانی جراحی بهره برد.

• آرتریت روماتوئید شانه

آرتریت روماتوئید علاوه بر مفاصل کوچک می تواند مفاصل بزرگ بدن همچون شانه را نیز درگیر کند. این بیماری می تواند باعث ایجاد درد شود که این درد به مرور شدید تر می شود. همچنین این بیماری می تواند وسعت حرکتی شانه را تحت تاثیر قرار دهد. به طور معمول هر دو شانه به طور همزمان درگیر می شوند.

• رسوب کلسیم و ورم حاد کلاهک چرخاننده

رسوب کلسیم می تواند در بافت نرم نیز رخ دهد. در مورد شانه این اتفاق در بافت تاندون های کلاهک  چرخاننده رخ می دهد. زمانی که کلسیم رسوب کرد، تاندون ها ملتهب شده و دردناک می شوند. درد شانه ممکن است حتی زمانی که رسوب کلسیم در حال جذب شدن توسط بدن می باشد نیز تشدید شود. این بیماری علت مشخصی ندارد اما بیشتر در افراد بالای 40 سال دیده می شود. درمان این بیماری در موارد شدید می تواند شامل گزینه های جراحی نیز باشد.

• شانه منجمد یا کپسولیت چسبنده

شانه منجمد یا کپسولیت چسبنده بیماری ای است که با درد و خشکی مفصل شانه شناخته می شود. علائم بیماری معمولا به تدریج آغاز شده و به مرور زمان بدتر می شود و سپس معمولا بین یک تا سه سال علائم برطرف می شوند. اگر فرد به دلیلی حرکات شانه اش را محدود کند، احتمال ابتلای او به این بیماری افزایش می یابد. در بیشتر موارد درمان بیماری شامل گزینه های غیر جراحی مثل ورزش، فیزیوتراپی و… می باشد اما ممکن است در مواردی پزشکان از گزینه هایی همچون آرتروسکوپی نیز بهره ببرند.

• سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده

شانه از ساختار هایی همچون تیغه شانه و استخوان بازو تشکیل شده است. در بین سر استخوان بازو و سقف مفصل شانه بورس، تاندون و عضلاتی قرار دارند. در سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده ، یک یا چند عنصر در این فضا گیر کرده و دردناک می شوند. علائم این بیماری می تواند در بیماران مختلف، گوناگون باشد. علائم معمول بیماری شامل درد و کاهش وسعت حرکتی می باشند.

• پارگی کلاهک چرخاننده

پارگی کلاهک چرخاننده یک علت شایع درد و ناتوانی در بزرگسالان است. پارگی کلاهک چرخاننده باعث ضعف شانه می گردد و این مسئله مسائل روزانه بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی که پارگی یکی از تاندون های کلاهک چرخاننده رخ دهد، دیگر این بخش به طور کامل به سر استخوان بازو چسبیده نخواهد بود. این پارگی ممکن است نسبی یا کامل باشد. در این شرایط بیمار دچار درد و ضعف در ناحیه شانه خواهد بود. درمان شامل گزینه های غیر جراحی و جراحی می باشد.

جراحی های شانه

در برخی از موارد که شدت بیماری بیشتر است، نیاز به استفاده از روش های جراحی برای درمان بیماری می باشد. برخی از انواع جراحی های شایع جهت درمان بیماری های شانه شامل موارد زیر است:

• آرتروسکوپی شانه

آرتروسکوپی شانه به جراح ارتوپد اجازه می دهد تا وسیله ای مدادی شکل را به همراه یک دوربین و یک سیستم روشنایی از طریق یک برش کوچک وارد شانه کرده و از طریق تصاویری که بر روی مانیتور ظاهر می شوند، تشخیص و درمان را انجام دهد.

• جراحی باز

در برخی موارد ممکن است جراحی باز برای بیمار مورد نیاز باشد و این کار نتایج بهتری از آرتروسکوپی را در پی داشته باشد. جراحی باز معمولا از طریق برشی به طول چند سانتی متر انجام می شود. بازتوانی و بهبودی پس از جراحی باز طولانی تر می باشد.