آرنج تنیس بازان (تنیس البو) یا التهاب اپی کوندیل خارجی یک بیماری دردناک آرنج به علت استفاده بیش از حد است. همانطور که قابل انتظار است، تنیس بازی کردن یا دیگر ورزش های دارای راکت عامل ایجاد این بیماری هستند. با این حال، ورزش ها و فعالیت های متعدد دیگر نیز ممکن است شما را در خطر ابتلا به این بیماری قرار دهند. در این مقاله از تهران ارتوپدی به آرنج تنیس بازان یا تنیس البو خواهیم پرداخت.
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر آیدین عرب زاده فوق تخصص جراحی دست و اعصاب محیطی از اینجا اقدام کنید
تنیس البو التهاب تاندونهایی است که عضلات ساعد را به خارج آرنج وصل میکند. عضلات و تاندون های ساعد به علت استفاده بیش از حد (حرکت یکسان مکرر) آسیب می بینند.
گزینه های درمانی زیادی برای تنیس البو وجود دارد. در بیشتر موارد، درمان شامل یک کار گروهی است. پزشک، فیزیوتراپ و در برخی موارد جراح برای ایجاد کارآمد ترین درمان با یکدیگر همکاری میکنند.
آرنج یک مفصل است که از 3 استخوان تشکیل شده است: استخوان بازو (هومروس) و دو استخوان ساعد (رادیوس و اولنا). برآمدگی های استخوانی در انتهای هومروس وجود دارد که به آنها اپی کوندیل گفته میشود. برآمدگی های استخوانی خارج (بخش خارجی) آرنج اپی کوندیل خارجی نامیده می شود.
عضله و تاندون صاف کننده کوتاه مچ دست در سمت رادیال معمولا در تنیس البو (آرنج تنیس بازان) درگیر می شود.
عضلات، رباط ها و تاندون ها مفصل آرنج را در کنار هم نگه می دارند.
التهاب اپی کوندیل خارجی یا تنیس البو عضلات و تاندون های ساعد را درگیر میکند. عضلات ساعد انگشتان و مچ دست را صاف میکنند. تاندونهای ساعد، استخوان را به عضله متصل میکنند. آنها به اپی کوندیل خارجی متصل میشوند. تاندونی که معمولا در تنیس البو درگیر میشود صاف کننده کوتاه مچ دست در سمت رادیال نامیده میشود.
مطالعات اخیر نشان داده است که آرنج تنیس بازان غالبا به علت آسیب به عضله خاصی در ساعد رخ میدهد. عضله صاف کننده کوتاه مچ دست در سمت رادیال به پایداری مچ دست هنگامی که آرنج صاف میشود کمک میکند. این اتفاق برای مثال در هنگام ضربات زمینی در تنیس رخ میدهد. وقتی صاف کننده کوتاه مچ دست در سمت رادیال به علت استفاده بیش از حد ضعیف شود، پارگی های میکروسکوپی در محل اتصال تاندون به اپی کوندیل خارجی رخ میدهد. این اتفاق منجر به درد و التهاب میشود.
صاف کننده کوتاه مچ دست در سمت رادیال ممکن است به علت موقعیتی که دارد در خطر آسیب باشد. هنگام خم و راست شدن آرنج، عضله روی برآمدگی استخوانی میلغزد. این اتفاق باعث گسستن و سایش تدریجی عضله به مرور زمان میشود.
ورزشکاران تنها افرادی نیستند که به تنیس البو مبتلا میشوند. بسیاری از افرادی که به آرنج تنیس بازان مبتلا میشوند در فعالیت های کاری یا واکنشی نیازمند فعالیت مکرر و شدید که به استفاده از عضلات ساعد نیاز دارند، شرکت میکنند.
نقاشان، لوله کش ها و نجار ها بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به تنیس البو هستند. مطالعات نشان میدهد که تعمیرکاران خودرو، آشپزها و حتی قصاب ها بیشتر از دیگر افراد جامعه به تنیس البو مبتلا میشوند. گفته میشود حرکات مکرر و بالا بردن اجسام سنگین در این افراد منجر به آسیب میشود.
اگرچه هر کسی در صورت داشتن عامل خطر میتواند به آرنج تنیس بازان مبتلا شود، اما بیشتر افراد مبتلا به تنیس البو بین بازه سنی 30 تا 50 سال هستند. در ورزش های راکتی مثل تنیس، تکنیک های ضربه زدن نامناسب و تجهیزات نامناسب ممکن است عامل خطر باشند.
التهاب اپی کوندیل خارجی میتواند بدون هیچ آسیب مکرری ایجاد شود. این رویداد “موذی” یا به علت ناشناخته نامیده میشود.
علائم تنیس البو به تدریج پیشرفت میکند. در بیشتر موارد، درد به آرامی و به طور خفیف آغاز شده و طی چند هفته تا چند ماه بدتر میشود. معمولا هیچ آسیب خاصی همراه با شروع علائم وجود ندارد.
علائم شایع تنیس البو شامل موارد زیر میشود:
علائم غالبا با فعالیت ساعد مثل نگه داشتن راکت، پیچاندن آچار یا دست دادن بدتر میشود. دست غالب معمولا درگیر میشود هر چند هر دو دست میتوانند درگیر شوند.
محل درد در التهاب اپی کوندیل خارجی
پزشک برای تشخیص، عوامل بسیاری را در نظر میگیرد. این عوامل شامل نحوه پیشرفت علائم، هرگونه عامل خطر شغلی و شرکت در ورزش های تفریحی میشود.
پزشک درباره فعالیت هایی که منجر به ایجاد علائم میشود و محل ایجاد علائم در بازو با شما صحبت میکند. مطمئن شوید تا با پزشک خود درباره اینکه تاکنون سابقه آسیب به آرنج داشته اید یا نه صحبت میکنید. اگر سابقه آرتریت روماتوئید یا آسیب عصبی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
در حین معاینه بالینی، پزشک معاینات مختلفی برای تشخیص دقیق انجام خواهد داد. برای مثال، پزشک ممکن است از شما بخواهد تا تلاش کنید هنگامیکه بازوی شما صاف است، مچ دست و انگشتان خود را در برابر مقاومت صاف کنید تا متوجه شود اینکار در شما ایجاد درد میکند یا خیر. اگر معاینه مثبت باشد، این کار به پزشک خبر میدهد که ممکن است آن عضلات سالم نباشند.
پزشک ممکن است برای رد کردن دیگر علل ایجاد کننده مشکل، آزمایشات بیشتری را توصیه کند.
تقریبا 80 تا 95 درصد بیماران با درمان های غیر جراحی بهبود می یابند.
اولین قدم به سمت بهبودی، دادن استراحت مناسب به بازو است. این بدان معنی است که باید شرکت در ورزش ها یا فعالیت های کاری سنگین را برای چند هفته متوقف کنید.
داروهایی مثل آسپیرین یا ایبوپروفن منجر به کاهش درد و تورم میشوند.
ورزش های بخصوصی برای قدرت بخشی به عضلات ساعد کمک کننده اند. همچنین فیزیوتراپ ممکن است از امواج مافوق صوت، یخ درمانی یا تکنیک های تحریک عضله برای پیشرفت بهبودی عضله استفاده کند.
ورزش کششی مچ دست در حالی که آرنج صاف است.
استفاده از یک بریس با مرکزیت پشت ساعد ممکن است به کاهش علائم تنیس البو کمک کند. این کار علائم شما را با استراحت دادن به عضلات و تاندون ها کاهش میدهد.
بریس ضد فشار
استروئیدها، مثل کورتیزون، داروهای ضد التهابی بسیار موثری هستند. پزشک ممکن است تصمیم به تزریق در ناحیه دردناک اطراف اپی کوندیل خارجی با استروئید بگیرد که منجر به کاهش علائم خواهد شد.
شوک درمانی، امواج صوتی را به سمت آرنج ارسال میکند. امواج صوتی آسیب های جزئی ایجاد کرده که باعث تحریک روند طبیعی بهبودی میشوند. شوک درمانی، درمانی تجربی توسط پزشکان بوده اما منابع نشان میدهند که این کار، موثر است.
اگر شما در یک ورزش راکتی شرکت میکنید، ممکن است پزشک شما را تشویق کند تا تجهیزات خود را از نظر مناسب بود بررسی کنید. راکت های خشک و راکت های با سیم شل غالبا میتوانند باعث کاهش فشار روی ساعد شوند، این بدان معنی است که عضلات ساعد مجبور نیستند تا با شدت کار کنند. اگر از یک راکت بسیار بزرگ استفاده میکنید، ممکن است تعویض آن با یک راکت کوچکتر به جلوگیری از عود علائم کمک کنند.
اگر علائم شما طی 6 تا 12 ماه به درمان های غیر جراحی پاسخ ندادند، پزشک شما ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد.
بیشتر جراحی ها برای تنیس البو شامل خارج کردن عضله بیمار و وصل کردن دوباره عضله سالم به استخوان میشود.
رویکرد جراحی مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل وسعت آسیب، سلامت عمومی و نیازهای شخصی شما میشود. با پزشک خود درباره گزینه های درمانی صحبت کنید. درباره نتایجی که پزشکتان تا به حال دریافت کرده است و خطرات همراه هر نوع جراحی با وی گفتگو کنید.
همانند هر جراحی دیگر، جراحی التهاب اپی کوندیل خارجی نیز خطراتی دارد. شایع ترین مواردی که آنها را باید در نظر گرفت شامل موارد زیر میشوند:
به دنبال جراحی، بازو ممکن است با آتل موقتا بی حرکت شود. حدود یک هفته بعد، آتل و بخیه ها در آورده میشوند.
پس از در آوردن آتل، ورزش های کششی آرنج برای بازیابی انعطاف پذیری آغاز می گردد. ورزش های قدرتی تدریجی سبک دو ماه پس از جراحی آغاز میشوند.
پزشک به شما اطلاع خواهد داد که چه زمانی قادر به بازگشت به فعالیت های ورزشی خواهید بود. این اتفاق معمولا 4 تا 6 ماه پس از جراحی رخ میدهد. جراحی التهاب اپی کوندیل خارجی در 80 تا 90 درصد بیماران موفقیت آمیز است. با این حال، کاهش قدرت غیر شایع نیست.
پی آر پی (PRP) یا پلاسمای غنی از پلاکت در حال حاضر در حال بررسی بوده تا کارایی آن در تسریع بهبود آسیب های مختلف تاندونی مشخص گردد. پی آر پی (PRP) از خون خود بیمار تهیه می شود. این محصول شامل میزان بالای پروتئین تغلیظ شده ای به نام فاکتورهای رشد بوده که در بهبود آسیب مهم هستند.
تزریق پی آر پی (PRP) یا پلاسمای غنی از پلاکت برای درمان تنیس البو استفاده می شود.
تحقیقات کنونی در مورد پی آر پی (PRP) و التهاب اپی کوندیل خارجی بسیار نوید بخش هستند.
