استئوتومی ستون فقرات به طور کلی به سه شکل انجام می شود. نوع استئوتومی استفاده شده به محل بدشکلی ستون فقرات و میزان اصلاحی که باید انجام شود بستگی دارد. ممکن است برای پایدار سازی ستون فقرات و برای پیشگیری از ایجاد انحنا پس از جراحی همزمان با انجام استئوتومی یک عمل ادغامی (فیوژن استخوانی) نیز روی ستون فقرات انجام شود. سه نوع اصلی استئوتومی ستوان فقرات عبارتند از: 
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر بابک میرزاشاهی فوق تخصص و جراح ستون فقرات از اینجا اقدام کنید
این روش به بیمارانی پیشنهاد می شود که نیاز به مقدار اصلاح کمی دارند (حدود 10 الی 20 درجه در هر سطح). در این جراحی، بخشی از استخوان که باعث انحنای کمر به سمت عقب شده است از پشت ستون فقرات خارج می شود. رباط پشتی و مقاطع مفصلی نیز از این ناحیه خارج می شوند. از پیوند استخوان در بخش قدامی نیز به علت آنکه به حرکت در بخش جلویی استخوان و دیسک برای اصلاح نیاز می باشد، استفاده نمی شود. این جراحی را می توان برای اصلاح لوردوز در یک یا چند نقطه انجام داد.
این جراحی عموما به بیمارانی پیشنهاد می شود که حدودا نیاز به 30 درجه اصلاح و عمدتا در ناحیه پایین کمر نیاز به اصلاح دارند. این جراحی هر سه ستون جلویی، میانی و عقبی ستون مهره را درگیر می کند. این جراحی شامل خارج کردن بخش مفصلی و اجزای پشتی مهره شده و همچنین جسم مهره و پایه استخوانی نیز برداشته می شود.
این جراحی شامل برداشتن کامل یک یا چند جسم مهره می شود. این جراحی بیشترین میزان اصلاح را در میان جراحی های استئوتومی ستون فقرات دارد که همزمان برای بازسازی ادغام استخوانی نیز صورت می پذیرد.
در موارد شکستگی آرنج (به خصوص شکستگی های بخش تحتانی بازو) بدشکلی های پس از شکستگی می تواند زاویه موجود در آرنج را به هم بریزد. مهم ترین عارضه طولانی مدت این نوع شکستگی را بد شکلی کوبیتوس واروس می نامند. برای ترمیم این بدشکلی، استئوتومی انجام می گردد. 
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر آیدین عرب زاده فوق تخصص جراحی دست و اعصاب محیطی از اینجا اقدام کنید
استخوان های صورت برخی افراد با اندازه دندان های آنان هم خوانی ندارد. این جراحی برای بد شکلی هایی مثل جلو آمدن فک بالا، جلو آمدن فک پایین، دررفتگی فک، مشکل در جویدن، مشکل در بلع، دردهای مفصل فک پایین، سایش بیش از حد دندان و عقب بودن فک کاربرد دارد.
بخشی از استخوان انگشت شست پا برای صاف کردن آن برداشته شده و از فشار دادن آن بر روی انگشتان دیگر جلوگیری می کند.
جراحان پلاستیک از استئوتومی برای کوچک و باریک کردن چانه استفاده می کنند. استئوتومی چانه از طریق یک برش از داخل دهان انجام می شود. این کار از کاشت ایمپلنت سخت تر بوده و بهبودی آن نیز روند سخت تری را پیش رو خواهد داشت. همچنین در این جراحی معمولا فرد به طور موقت حس لب و چانه را از دست داده و طی چند هفته تا چند ماه دوباره احساس این ناحیه بر میگردد.
این جراحی، یک جراحی پیچیده می باشد. در بسیاری از موارد، شما باید پیش از انجام جراحی به یک بیمارستان که این عمل در آن انجام می شود مراجعه کرده و برای انجام جراحی بستری شوید. پزشک شما با شما درباره گزینه های بیهوشی پیش رو با شما صحبت خواهد کرد. بسیاری از افرادی که این جراحی را تجربه می کنند، بیهوشی عمومی می گیرند که به معنای این است که در حین عمل شما خواب خواهید بود. اگر جراحی در نیمه پایینی بدن شما صورت پذیرد، شما ممکن است بتوانید با بی حسی نخاعی نیز این جراحی را سپری کنید. این کار به شما اجازه می دهد تا در روند جراحی بیدار باشید اما از کمر به پایین خود را حس نخواهید کرد. برای جراحی های کوچک (مثل جراحی های روی انگشتان پا)، شما بی حسی موضعی دریافت خواهید کرد. این روش تنها محل عمل را بی حس می کند. در حین جراحی، پزشک برش کوچکی روی پوست ایجاد می کند. او از وسایل خاصی برای اندازه گیری استخوان استفاده می کند و پس از آن با استفاده از اره جراحی بخشی از استخوان را خارج می کند. پس از آن پزشک این فضای ایجاد شده را پر می کند. این کار می تواند از روش های مختلف انجام شود. از پیچ های کوچک و ضفحات فلزی برای پیش هم نگاه داشتن قطعات استخوانی در سر جای خود استفاده می شود. این وسایل پس از اینکه استخوان ترمیم شد قابل برداشتن هستند اما گاهی این وسایل به طور دائمی در محل باقی می مانند. پزشک شما همچنین می تواند از پیوند استخوان برای پر کردن فضای برداشته شده استفاده کند. او بخش گوه ای شکلی از استخوان را از لگن برداشته یا از استخوانی از بانک استخوان (محلی که در آن استخوان های اهدا شده برای استفاده در جراحی ها ذخیره می شود) استفاده می کند. وسایل فلزی اینجا نیز استفاده می شوند. بسته به نوع جراحی شما، احتمالا چند شب را در بیمارستان بستری خواهید بود.
بهبودی از استئوتومی پروسه ای طولانی است. محل جراحی بسیار دردناک خواهد بود و علاوه بر آن برای بهبودی و ترمیم استخوان، شما نباید هیچ وزنی روی آن بگذارید. برای مثال، اگر شما استئوتومی زانو یا لگن انجام داده اید، برای چند ماه شما قادر به راه رفتن نخواهید بود و باید از عصای زیر بغل استفاده کنید. پزشک همچنین برای شما فیزیوتراپی تجویز می کند تا عضلات پای شما قوی شود و تعادل شما به حالت عادی خود بازگردد. پس از استئوتومی فک، ممکن است شما تا 6 هفته تنها مایعات مصرف کنید. در استئوتومی انجام شده روی انگشت کوچک، شما قادر به پوشیدن کفش و رانندگی برای حداقل 2 هفته و یا گاهی تا 6 هفته نخواهید بود. اگر دچار اضافه وزن هستید و حجم توده بدنی بالایی دارید، ممکن است روند بهبودی در شما بیشتر طول بکشد. سیگار کشیدن نیز روند بهبودی را کند می کند. نیکوتین سرعت جوش خوردن استخوان ها را کم می کند.
هر نوع از جراحی های استئوتومی خطرات خاص خود را دارد. به طور کلی، مشکلات شامل مشکلات در حین بیهوشی، لخته های خونی، عفونت، خشکی مفصل، آسیب عصب، اسکار محل عمل، عدم ترمیم استخوانی به نحو مورد انتظار، درد مزمن و آسیب عروقی می شود. در صورت هر نوع نگرانی یا پرسش درباره استئوتومی، با پزشک خود در ارتباط باشید.
به هر جراحی که شامل بریدن استخوان و باز شکل دهی به آن می شود، استئوتومی می گویند. شما ممکن است برای ترمیم مفصل آسیب دیده به این جراحی نیاز پیدا کنید. این جراحی همچنین برای کوتاه کردن یا بلند کردن یک استخوان بد شکل شده که آنطور که باید با مفصل همتراز نمی شود، کاربرد دارد. برای انجام استئوتومی حتما نباید یک بیمار بدحال یا پیر باشید، بسیاری از جوانان و افراد سالم برای به تاخیر انداختن عمل تعویض مفصل این جراحی را انجام می دهند. برای مطالعه بیشتر درباره جراحی استئوتومی با این مقاله از تهران ارتوپدی همراه شوید.
این جراحی می تواند مشکلات زیادی را در استخوان و مفصل ترمیم کند. برای مثال:
در حین جراحی، یک پزشک بخش کاسه ای مفصل شما را باز شکل دهی می کند تا گوی مفصلی بهتر در آن قرار گیرد. این جراحی عموما شامل دو نوع جراحی می شود: جراحی های لگن که خود انواع مختلفی دارد:
این نوعی استئوتومی لگن بوده که در سطح بالای استابولوم (کاسه) انجام می شود. سقف استابولوم با یک اهرم چرخیده تا افقی تر شود تا سر ران را بپوشاند.
استخوان لگن درست در بالای استابولوم به طور عرضی به دو قسمت تقسیم می شود و بخش پایینی جا به جا می شود. لبه قسمت بالایی عمق بیشتری را برای استابولوم فراهم می کند.
یک استئوتومی دارای انحنا انجام شده که سقف استابولوم به سمت پایین و بر روی سر استخوان ران منحرف می شود.
یک کشکک زانو که به درستی در محل خود قرار نمی گیرد می تواند دردناک باشد و آرتریت این حالت را بدتر نیز می کند. در طی استئوتومی زانو، یکی از استخوان های تیبیا (درشت نی) و یا فمور بریده و باز شکل دهی می شوند. این جراحی برای باز ترازی زانو در بخشی که توسط آرتریت زانو آسیب دیده است انجام می شود. این کار فشار را از سمت آسیب دیده زانوی شما خارج می کند و به سمتی می برد که غضروف هنوز سالم است.
استئوتومی ستون فقرات به طور کلی به سه شکل انجام می شود. نوع استئوتومی استفاده شده به محل بدشکلی ستون فقرات و میزان اصلاحی که باید انجام شود بستگی دارد. ممکن است برای پایدار سازی ستون فقرات و برای پیشگیری از ایجاد انحنا پس از جراحی همزمان با انجام استئوتومی یک عمل ادغامی (فیوژن استخوانی) نیز روی ستون فقرات انجام شود. سه نوع اصلی استئوتومی ستوان فقرات عبارتند از:
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر بابک میرزاشاهی فوق تخصص و جراح ستون فقرات از اینجا اقدام کنید
این روش به بیمارانی پیشنهاد می شود که نیاز به مقدار اصلاح کمی دارند (حدود 10 الی 20 درجه در هر سطح). در این جراحی، بخشی از استخوان که باعث انحنای کمر به سمت عقب شده است از پشت ستون فقرات خارج می شود. رباط پشتی و مقاطع مفصلی نیز از این ناحیه خارج می شوند. از پیوند استخوان در بخش قدامی نیز به علت آنکه به حرکت در بخش جلویی استخوان و دیسک برای اصلاح نیاز می باشد، استفاده نمی شود. این جراحی را می توان برای اصلاح لوردوز در یک یا چند نقطه انجام داد.
این جراحی عموما به بیمارانی پیشنهاد می شود که حدودا نیاز به 30 درجه اصلاح و عمدتا در ناحیه پایین کمر نیاز به اصلاح دارند. این جراحی هر سه ستون جلویی، میانی و عقبی ستون مهره را درگیر می کند. این جراحی شامل خارج کردن بخش مفصلی و اجزای پشتی مهره شده و همچنین جسم مهره و پایه استخوانی نیز برداشته می شود.
این جراحی شامل برداشتن کامل یک یا چند جسم مهره می شود. این جراحی بیشترین میزان اصلاح را در میان جراحی های استئوتومی ستون فقرات دارد که همزمان برای بازسازی ادغام استخوانی نیز صورت می پذیرد.
در موارد شکستگی آرنج (به خصوص شکستگی های بخش تحتانی بازو) بدشکلی های پس از شکستگی می تواند زاویه موجود در آرنج را به هم بریزد. مهم ترین عارضه طولانی مدت این نوع شکستگی را بد شکلی کوبیتوس واروس می نامند. برای ترمیم این بدشکلی، استئوتومی انجام می گردد.
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر آیدین عرب زاده فوق تخصص جراحی دست و اعصاب محیطی از اینجا اقدام کنید
استخوان های صورت برخی افراد با اندازه دندان های آنان هم خوانی ندارد. این جراحی برای بد شکلی هایی مثل جلو آمدن فک بالا، جلو آمدن فک پایین، دررفتگی فک، مشکل در جویدن، مشکل در بلع، دردهای مفصل فک پایین، سایش بیش از حد دندان و عقب بودن فک کاربرد دارد.
بخشی از استخوان انگشت شست پا برای صاف کردن آن برداشته شده و از فشار دادن آن بر روی انگشتان دیگر جلوگیری می کند.
جراحان پلاستیک از استئوتومی برای کوچک و باریک کردن چانه استفاده می کنند. استئوتومی چانه از طریق یک برش از داخل دهان انجام می شود. این کار از کاشت ایمپلنت سخت تر بوده و بهبودی آن نیز روند سخت تری را پیش رو خواهد داشت. همچنین در این جراحی معمولا فرد به طور موقت حس لب و چانه را از دست داده و طی چند هفته تا چند ماه دوباره احساس این ناحیه بر میگردد.
این جراحی، یک جراحی پیچیده می باشد. در بسیاری از موارد، شما باید پیش از انجام جراحی به یک بیمارستان که این عمل در آن انجام می شود مراجعه کرده و برای انجام جراحی بستری شوید. پزشک شما با شما درباره گزینه های بیهوشی پیش رو با شما صحبت خواهد کرد. بسیاری از افرادی که این جراحی را تجربه می کنند، بیهوشی عمومی می گیرند که به معنای این است که در حین عمل شما خواب خواهید بود. اگر جراحی در نیمه پایینی بدن شما صورت پذیرد، شما ممکن است بتوانید با بی حسی نخاعی نیز این جراحی را سپری کنید. این کار به شما اجازه می دهد تا در روند جراحی بیدار باشید اما از کمر به پایین خود را حس نخواهید کرد. برای جراحی های کوچک (مثل جراحی های روی انگشتان پا)، شما بی حسی موضعی دریافت خواهید کرد. این روش تنها محل عمل را بی حس می کند. در حین جراحی، پزشک برش کوچکی روی پوست ایجاد می کند. او از وسایل خاصی برای اندازه گیری استخوان استفاده می کند و پس از آن با استفاده از اره جراحی بخشی از استخوان را خارج می کند. پس از آن پزشک این فضای ایجاد شده را پر می کند. این کار می تواند از روش های مختلف انجام شود. از پیچ های کوچک و ضفحات فلزی برای پیش هم نگاه داشتن قطعات استخوانی در سر جای خود استفاده می شود. این وسایل پس از اینکه استخوان ترمیم شد قابل برداشتن هستند اما گاهی این وسایل به طور دائمی در محل باقی می مانند. پزشک شما همچنین می تواند از پیوند استخوان برای پر کردن فضای برداشته شده استفاده کند. او بخش گوه ای شکلی از استخوان را از لگن برداشته یا از استخوانی از بانک استخوان (محلی که در آن استخوان های اهدا شده برای استفاده در جراحی ها ذخیره می شود) استفاده می کند. وسایل فلزی اینجا نیز استفاده می شوند. بسته به نوع جراحی شما، احتمالا چند شب را در بیمارستان بستری خواهید بود.
بهبودی از استئوتومی پروسه ای طولانی است. محل جراحی بسیار دردناک خواهد بود و علاوه بر آن برای بهبودی و ترمیم استخوان، شما نباید هیچ وزنی روی آن بگذارید. برای مثال، اگر شما استئوتومی زانو یا لگن انجام داده اید، برای چند ماه شما قادر به راه رفتن نخواهید بود و باید از عصای زیر بغل استفاده کنید. پزشک همچنین برای شما فیزیوتراپی تجویز می کند تا عضلات پای شما قوی شود و تعادل شما به حالت عادی خود بازگردد. پس از استئوتومی فک، ممکن است شما تا 6 هفته تنها مایعات مصرف کنید. در استئوتومی انجام شده روی انگشت کوچک، شما قادر به پوشیدن کفش و رانندگی برای حداقل 2 هفته و یا گاهی تا 6 هفته نخواهید بود. اگر دچار اضافه وزن هستید و حجم توده بدنی بالایی دارید، ممکن است روند بهبودی در شما بیشتر طول بکشد. سیگار کشیدن نیز روند بهبودی را کند می کند. نیکوتین سرعت جوش خوردن استخوان ها را کم می کند.
هر نوع از جراحی های استئوتومی خطرات خاص خود را دارد. به طور کلی، مشکلات شامل مشکلات در حین بیهوشی، لخته های خونی، عفونت، خشکی مفصل، آسیب عصب، اسکار محل عمل، عدم ترمیم استخوانی به نحو مورد انتظار، درد مزمن و آسیب عروقی می شود. در صورت هر نوع نگرانی یا پرسش درباره استئوتومی، با پزشک خود در ارتباط باشید.
