پارگی رباط صلیبی قدامی آسیب دیدگی رباط زانو است که مانع حرکت استخوان درشت نی به سمت جلو می شود.
رباط صلیبی قدامی، زانوی شما را ثابت نگه می دارد، بنابراین پاره شدن آن به طور جزئی یا کامل می تواند باعث زانو درد و تورم شود. پارگی رباط صلیبی قدامی نوعی آسیب دیدگی رایج در بین ورزشکاران است. نادیده گرفتن آن می تواند به طور بالقوه منجر به آسیب بیشتر شود.
آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی معمولاً در بین بازیکنان فوتبال امریکایی، بسکتبال و فوتبال مشاهده می شود که اغلب در مقایسه با سایر ورزشکاران پرش بیشتری انجام می دهند یا بیشتر می چرخند. عدم توجه به پارگی رباط صلیبی قدامی می تواند منجر به آسیب بیشتر در زانو شود.
پارگی رباط صلیبی قدامی معمولا در افرادی رخ می دهد که به لحاظ فیزیکی بسیار فعال هستند. برخی از حرکاتی که منجر به آسیب رباط صلیبی قدامی می شوند، عبارتند از:
در صورت ضربه به کنار زانویتان، رباط صلیبی قدامی تان نیز می تواند آسیب ببیند. چنین آسیبی در تصادف رانندگی یا تکل در فوتبال اتفاق می افتد.
پارگی رباط صلیبی قدامی، از آسیب های رایج ورزشی است. بسکتبال، فوتبال امریکایی، اسکی و فوتبال جزء ورزش هایی هستند که باعث آسیب پذیری ورزشکاران در برابر آسیب دیدگی زانو می شوند، زیرا این فعالیت ها شامل پریدن یا چرخش هستند. به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی ، آسیب های رباط صلیبی قدامی در زنان ورزشکار دو تا 10 برابر بیشتر از مردان ورزشکار رخ می دهد.
افرادی که دچار آسیب رباط صلیبی قدامی می شوند، معمولاً به محض ایجاد پارگی صدای بیرون آمدن را می شنوند. زانو معمولا تا شش ساعت پس از آسیب دیدگی متورم می شود و این تورم ممکن است بسیار زیاد و شدید باشد. این وضعیت می تواند مخصوصا هنگام راه رفتن، پیچ خوردن یا چرخاندن پای آسیب دیده دردناک باشد. همچنین معمولاً احساس خواهید کرد که زانوی شما ناپایدار است، گویی نیمه تنه پایینی تان کار نمی کند.
پارگی رباط صلیبی قدامی را جراح ارتوپدی یا متخصص زانو بررسی می کند. پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و در مورد نحوه آسیب دیدگی سوال می کند. در معاینه بالینی معمولاً ثبات و دامنه حرکتی زانو بررسی می شود. پزشک تان همچنین ممکن است آزمایش های زیر را تجویز کند:
درمان پارگی رباط صلیبی قدامی به میزان آسیب دیدگی و اهداف و نیازهای خاص شما بستگی دارد. برخی از افراد می توانند با آسیب رباط صلیبی قدامی به زندگی عادی خود ادامه دهند، اما بعدها از آسیب های دیگر زانو رنج می برند. برای یک ورزشکار، جراحی و فیزیوتراپی موثرترین روش برای ازسرگیری ورزش در سریعترین زمان ممکن است.
در همه موارد بایست بلافاصله به یک پزشک مراجعه کنید تا از عدم وجود شکستگی استخوان یا آسیب به سایر رباط ها مطمئن شوید. اگر زانویتان کبود است، سریع به دنبال کمک پزشکی باشید، زیرا ممکن است رگ های خونی تان آسیب دیده باشند.
بعضی اوقات این نوع آسیب مستلزم بازسازی کامل به روش جراحی با استفاده از تاندون کشکک (زانو) یا همسترینگ (عضله پشت ران) است. استفاده از بافت اهدایی نیز گزینه دیگری است.
وقتی برای اولین بار دچار آسیب دیدگی می شوید، پزشک یک داروی مسکن بدون نسخه (مانند ایبوپروفن) را توصیه می کند. اگر تحت عمل جراحی قرار می گیرید، از پزشک خود در مورد داروهای مورد نیاز برای قبل و بعد از جراحی سوال کنید. قبل از جراحی به شما گفته می شود که استفاده از داروهایی مثل آسپرین را متوقف کنید، چرا که در لخته شدن خون تداخل ایجاد می کنند.
پس از جراحی به شش ماه فیزیوتراپی نیاز خواهید داشت تا دامنه حرکتی کامل و قدرت پا را بازیابید.
جراحی های ترمیمی معمولاً نتایج خوبی دارند و باعث می شوند درد کمتری داشته باشید و به قدرت پا و ثبات بیشتری در زانو دست یابید. با درمان مناسب بهبودی قابل توجهی را مشاهده خواهید کرد، اما آرتروز زانو ، خطر احتمالی زانو است. با این حال، اگر جراحی انجام نشود، بسته به اینکه فرد به ورزشهای فعال باز می گردد یا خیر، ممکن است آسیب دیدگی بدتر شود.
بدن قوی و چابک خطر ابتلا به پارگی رباط صلیبی قدامی را کاهش می دهد. اگر ورزشکار هستید، روش های پیشگیری برای کاهش فشار بر روی زانوها را یاد بگیرید و تمرین کنید. مثلا فرود آمدن بر روی پنجه پاها به جای کف پاها به عضلات ساق پا امکان محافظت از بدن تان می دهد. این کار باعث می شود فشار غیرضروری روی زانوها کاهش یابد.