پینه پا یک برآمدگی استخوانی دردناک است که در کناره پا در کنار مفصل انگشت بزرگ رشد می کند. پینه های پا غالبا با نام هالوکس والگوس شناخته می شوند. در این مقاله از سایت تهران ارتوپدی به بررسی پینه پا و روش های درمان آن می پردازیم.
پینه پا به آرامی رشد میکند. فشار به مفصل انگشت بزرگ باعث خم شدن انگشت بزرگ به سمت انگشت دوم میشود. به مرور زمان، ساختار طبیعی استخوان تغییر کرده و باعث ایجاد پینه پا میشود. این بد شکلی به تدریج بیشتر شده و پوشیدن کفش و راه رفتن را برای فرد دردناک می سازد.
هر کسی می تواند به پینه پا مبتلا شود، اما این بیماری در زنان شایع تر است. بیشتر زنان کفش تنگ و باریک میپشوند که انگشت های پای آن ها را به یک دیگر فشار می دهد و این کار احتمال رشد و بدتر شدن پینه پا و ایجاد علائم دردناک را بیشتر می کند.
در بیشتر موارد، درد ناشی از پینه پا با پوشیدن کفش های عریض تر و دارای فضای مناسب برای انگشت های پا و استفاده از درمان های ساده برای کاهش فشار بر روی انگشت بزرگ، کاهش می یابد.
انحراف شست پا (هالوکس والگوس) گاهی در هر دو پا رشد میکند.
انگشت بزرگ پا از دو مفصل تشکیل شده است. به مفصل بزرگتر، مفصل متاتارسوفارنژیال (MTP) میگویند که در آن استخوان اول بلند پا (متاتارسال) به استخوان اول انگشت (فالنکس) متصل می شود.
استخوان پا و مفصل متاتارسوفارنژیال
یک پینه پا زمانی ایجاد میشود که استخوان هایی که مفصل متاتارسوفارژیال (MTP) را تشکیل میدهند، هم ترازی خود را از دست میدهند: استخوان بلند متاتارسال به سمت داخل پا مایل شده و استخوان فالنکس انگشت بزرگ به سمت انگشت دوم متمایل میشود. مفصل MTP بزرگتر شده و از داخل قسمت جلویی پا بیرون میزند.
مفصل بزرگ شده غالبا ملتهب است. لغت پینه پا (Bunion) از لغتی یونانی که معنی چغندر میدهد گرفته شده است، چرا که بیرون زدگی کناره داخلی پا به طور معمول مثل چغندر متورم و قرمز رنگ است.
مفصل MTP بزرگ و ملتهب می شود.
در ابتدا پینه های پا کوچک هستند اما معمولا به مرور زمان بدتر میشوند. (به خصوص اگر فرد به پوشیدن کفش های تنگ و باریک ادامه دهد) به دلیل اینکه مفصل متاتارسوفارنژیال با هر قدم خم میشود، هر چه پینه پا بزرگ تر شود، راه رفتن میتواند سخت تر و دردناک تر شود.
یک بونیون پیشرفته میتواند ظاهر پا را به شدت دچار تغییر کند. در بونیون شدید، انگشت بزرگ به سمت پایین یا بالای انگشت دوم زاویه پیدا میکند. فشار انگشت بزرگ ممکن است هم ترازی انگشت دوم را نیز به هم زده و باعث شود که انگشت بزرگ، انگشت سوم را نیز لمس کند. ممکن است در محل سایش انگشتان به روی یکدیگر پینه ایجاد شده و باعث ناراحتی و درد بیشتر در هنگام راه رفتن بشود.
پینه پا به مرور زمان بدتر می شود. با خم شدن انگشت بزرگ به سمت انگشت دوم، میتواند روی انگشت دوم آمده و مشکلات بیشتری را ایجاد کند.
در برخی موارد، مفصل MTP بزرگ شده ممکن است باعث التهاب بورس شود که شرایطی دردناک است، در آن کیسه پر از مایعی که استخوان نزدیک مفصل را میپوشاند (بورس)، ملتهب میشود. در این اتفاق اگر غضروف مفصلی پوشاننده مفصل به دلیل عدم حرکت نرم مفصل آسیب ببیند ممکن است منجر به درد مزمن و آرتریت شود.
علاوه بر نوع شایع پینه پا، انواع دیگری از پینه پا نیز وجود دارد. همانطور که از اسم آن معلوم است، پینه پایی که در افراد جوان رخ می دهد را پینه پای سن بلوغ می نامند. این پینه ها بیشتر در دختران بین 10 تا 15 سال شایع هستند.
در حالی که پینه پا در بزرگسالان حرکت مفصل MTP را محدود میکند، یک فرد جوان با پینه پا میتواند انگشت بزرگ پای خود را به طور طبیعی به بالا و پایین حرکت دهد. با این حال پینه پای سن بلوغ میتواند دردناک باشد و پوشیدن کفش را برای فرد دشوار کند.
برخلاف پینه پا بزرگسالان که معمولا با پوشیدن کفش تنگ و باریک برای طولانی مدت مرتبط است، پینه پای سن بلوغ معمولا ژنتیکی بوده و در اعضای خانواده دیده میشود.
پینه خارج پا یا پینه پای خیاطان در خارج پا نزدیک ابتدای انگشت کوچک ایجاد میشود. اگرچه در نقطه متفاوتی در پا ایجاد میشود، پینه خارج پا با انحراف شست پا بسیار شبیه یکدیگر هستند. شما ممکن است دچار التهاب بورس (بورسیت) دردناک و میخچه یا کالوس (زبری پوست) روی بیرون زدگی شوید.
پینه ای که در مفصل اصلی انگشت کوچک ایجاد میشود، پینه خارج نامیده میشود.
پینه پا ممکن است به علل زیر تشکیل شود:
علاوه بر برآمدگی قابل مشاهده در قسمت داخلی پا، علائم پینه پا ممکن است شامل موارد زیر شوند:
پزشک درباره سابقه پزشکی، سلامت عمومی و علائم شما سوال خواهد پرسید. او معاینه بالینی دقیقی بر روی پا انجام خواهد داد. اگرچه احتمالا پزشک بونیون را بر اساس علائم ظاهر انگشت تشخیص خواهد داد، ولی درخواست یک عکس رادیولوژی نیز خواهد داد.
عکس رادیولوژی تصویری از ساختار های سخت مثل استخوان فراهم می آورد. یک عکس رادیولوژی به پزشک کمک میکند تا هم ترازی انگشتان را چک کرده و در مفصل متاتارسوفارنژیال به دنبال آسیب بگردد.
تراز پا در هنگام ایستادن و نشستن تغییر میکند. پزشک عکس رادیولوژی را در حالت ایستاده خواهد گرفت تا بهتر غیر هم تراز بودن استخوان های پا را ببیند. او از عکس رادیولوژی استفاده کرده تا شدت پینه پا و نحوه اصلاح آن را مشخص کند.
عکس رادیولوژی پا به پزشک نشان خواهد داد که استخوان ها چقدر از هم ترازی خارج شده اند.
در بیشتر موارد، پینه پا بدون جراحی درمان میشود. اگرچه درمان های غیر جراحی نمیتوانند پینه پا را به حالت عادی برگردانند، اما میتوانند درد را کاهش داده و از بدتر شدن آن جلوگیری کنند.
در اکثر قریب به اتفاق موارد، میتوان درد ناشی از پینه پا را با تغییر کفش به کفشی که کاملا اندازه پا باشد و به انگشتان فشار وارد نکند، کنترل کرد. برخی از کفش ها را میتوان با استفاده از یک گشاد کننده برای گشاد کردن قسمت هایی که روی انگشتان فشار می آورند، اصلاح کرد. پزشک درباره نوع و اندازه مناسب کفش، اطلاعاتی خواهد داد. (قسمت “نکاتی برای اندازه مناسب کفش” را ببینید)
پد های حفاظتی محافظ پینه میتوانند کمک کنند تا قسمت های دردناک اطراف پینه پا را در بر بگیرند. این پد ها در داروخانه ها قابل خریداری هستند. ابتدا پد ها را برای مدت کوتاهی امتحان کنید. اندازه پد ممکن است فشار را روی برآمدگی بیشتر کند. این اتفاق باعث بیشتر شدن درد به جای کاهش آن میشود.
برای کاهش فشار بر روی پینه پای خود، ممکن است پزشک پیشنهاد دهد تا لوازم کفش یا کفش سفارشی ساخته شده استفاده کنید. فاصله ساز میان انگشتان نیز میتواند بین انگشتان قرار داده شود. در برخی موارد، ممکن است پوشیدن یک آتل در شب ها که انگشت بزرگ را در موقعیت صاف تری قرار میدهد، درد را کاهش دهد.
گذاشتن یخ برای چند بار در روز به مدت 20 دقیقه در هر بار میتواند باعث کاهش تورم شود. یخ را به طور مستقیم بر روی پوست نگذارید.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و ناپروکسن میتوانند باعث کاهش درد و تورم شوند. داروهای دیگر نیز میتوانند برای بیمارانی که پینه پای آنها به علت آرتریت ایجاد شده است برای کاهش درد و تورم تجویز شوند.
به این علت که کفش های با اندازه نامناسب یک علت شایع برای پینه پا هستند و میتوانند پینه پا موجود را بدتر کنند، مهم است که اطمینان پیدا کنیم که کفش اندازه مناسبی دارد. به طور کلی، کفش هایی بگیرید که جلوی پای عریضی دارند، در قسمت انگشتان وسیع است و کف نرمی دارند. از کفش های کوچک، تنگ، نوک تیز و آنهایی که پاشنه بلندتر از یک یا دو اینچ دارند پرهیز و دوری کنید. کفش های با پاشنه بلندتر فشار بیشتری بر روی جلوی پا وارد میکنند و احتمال ایجاد مشکلات و آسیب پا را بیشتر میکنند.
نکات زیر برای انتخاب کفشی که به طور مناسب اندازه شما باشد، به شما کمک خواهد کرد:
(چپ) از کفشهای باریک و نوک تیز که به انگشتان فشار می آورند دوری کنید. (راست) در عوض، به دنبال کفش هایی باشید که برای انگشتان فضا داشته باشند.
پزشک ممکن است در صورتیکه پس از گذشت یک مدت با وجود تغییر در پوشش پا و دیگر درمان های غیر جراحی، هنوز در راه رفتن مشکل داشتید، برای پینه پا یا پینه خارج پا جراحی را پیشنهاد دهد. جراحی پینه پا استخوان ها، رباط ها، تاندون ها و اعصاب را تصحیح میکند تا انگشت بزرگ بتواند به جای صحیح خود برگردد.
انواع مختلفی از جراحی برای تصحیح پینه پا وجود دارد. اگرچه بسیاری از آنها نیاز به بستری ندارند، اما یک دوره بهبودی طولانی پس از جراحی اتفاقی شایع است.
جراحی خارج کردن پینه پای سن بلوغ توصیه نمیشود مگر آنکه پینه پا باعث ایجاد درد بسیار شدید که با تعویض کفش یا استفاده از وسایل ارتوپدی بهتر نمیشود، شده باشد. اگر یک فرد در سن بلوغ جراحی کند، به خصوص پیش از رسیدن به بلوغ اسکلتی، احتمال اینکه پینه پا برگردد بسیار بالا است.
بیشتر افرادی که به پینه پا (انحراف شست پا) مبتلا هستند، با درمان های ساده کاهنده فشار بر روی انگشت بزرگ مثل پوشیدن کفش های عریض تر یا استفاده از پد داخل کفش هایشان، احساس کاهش درد خواهند کرد. با این حال، اگر این اقدامات باعث کاهش علائم نشوند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.
انواع مختلفی از جراحی برای اصلاح پینه پا (انحراف شست پا) وجود دارد. بازگرداندن انگشت بزرگ به موقعیت صحیح خود شامل هم تراز کردن استخوان، رباط، تاندون و اعصاب میشود.
به طور کلی، اگر پینه پا (انحراف شست پا) شما دردناک نیست، شما به جراحی نیاز ندارید. اگرچه پینه پا (انحراف شست پا) به مرور زمان بزرگتر میشود، پزشکان جراحی را برای پیشگیری از بدتر شدن آن توصیه نمی کنند. بسیاری از افراد میتوانند با پوشیدن کفش مناسب و دیگر اقدامات پیشگیرانه رشد پینه پا را آهسته کنند و اینگونه پینه پا (بونیون) هیچگاه موجب درد یا دیگر مشکلات نمیشود.
همچنین مهم است توجه داشته باشید که جراحی بونیون (انحراف شست پا) نباید به علل زیبایی انجام شود. پس از جراحی، احتمال آن وجود دارد که انگشت جراحی شده دچار درد شود حتی اگر پیش از جراحی دردی وجود نداشته است.
(چپ) یک پینه پا (انحراف شست پا) که به بدشکلی منجر شده و انگشت بزرگ روی انگشت دوم قرار گرفته است. (راست) عکس رادیولوژی همان پینه پا (بونیون) که نشان میدهد تا چه حد استخوان ها نا هم تراز هستند.
پس از جراحی پینه پا، بیشتر بیماران درد پای کمتری دارند و بهتر میتوانند در فعالیت های روزمره شرکت داشته باشند.
همانگونه که در حال کسب اطلاعات درباره جراحی پینه پا هستید، مطلع باشید که جراحی های به اصطلاح ساده یا کوچک غالبا اصلاح های سریع نامناسبی هستند که میتوانند بیش از مفید بودن، آسیب رسان باشند. اگرچه بسیاری از جراحی های پینه پا در یک روز انجام شده و نیاز به بستری در بیمارستان ندارند، اما یک دوره بهبودی طولانی شایع است. غالبا برای بهبودی کامل تا 6 ماه زمان لازم است و ویزیت های پزشک برای پیگیریها گاهی تا یک سال نیز مورد نیاز می باشد.
بسیار مهم است که از جراحی بونیون (پینه پا) انتظارات واقعی داشته باشید. برای مثال، ممکن است بونیون باعث شود نتوانید کفش سایز کوچک تر و باریک تر و نوک تیز بپوشید. در واقع، ممکن است نیاز باشد تا مدل کفش هایی که میپوشید را تا آخر عمر محدود کنید.
همان گونه که جراحی پینه پا را در نظر دارید، تردید نداشته باشید که از پزشک خود درباره عمل و دوران نقاهت سؤالاتتان را بپرسید. مثال هایی از سوال های مفید شامل موارد زیر هستند:
پاسخ پزشک خود را یادداشت کنید تا بعدا آن ها را به خاطر بیاورید. مهم است که فواید و محدودیت های جراحی پینه پا را درک کنید.
به طور کلی هدف شایع بیشتر جراحی های پینه پا (انحراف شست پا) شامل موارد زیر میشود:
به دلیل تنوع شکل و اندازه پینه پا، جراحی های متنوعی برای اصلاح آنها انجام میشود. در بیشتر موارد، جراحی انحراف شست پا شامل اصلاح تراز استخوان ها و ترمیم بافت نرم اطراف انگشت بزرگ میشود.
پزشک درباره نوع جراحی مناسب انحراف شست پا با شما صحبت خواهد کرد.
در برخی موارد، بافت نرم اطراف انگشت بزرگ ممکن است از یک طرف بسیار کشیده شده و از یک طرف شل شده باشد. این اتفاق یک عدم تعادل ایجاد کرده که باعث خم شدن انگشت بزرگ به سمت دیگر انگشتها میشود.
جراحی میتواند بافت شل را کوتاه کرده و قسمت کش آمده را بلند تر کند. این کار به ندرت بدون هم تراز کردن استخوان که استئوتومی نامیده میشود، صورت می پذیرد. در اکثریت موارد، اصلاح بافت نرم تنها بخشی از تمام جراحی اصلاح انحراف شست پا است.
در یک استئوتومی ، پزشک برش های کوچکی روی استخوان ایجاد کرده تا مفصل را دوباره هم تراز کند. پس از برش استخوان، پزشک این شکستگی جدید را با پیچ، میله و صفحه ثابت میکند. استخوان ها حالا صاف تر هستند و مفصل متعادل است.
ممکن است استئوتومی برای اصلاح بدشکلی در جاهای مختلفی از طول استخوان انجام شود. در برخی موارد، علاوه بر برش استخوان، یک استخوان کوچک گوه ای شکل نیز برداشته می شود تا به حد کافی برای صاف کردن انگشت اصلاح صورت گیرد.
همانطور که در بالا ذکر شد، استئوتومی معمولا در ترکیب با جراحی بافت نرم انجام می شود و هر دو غالبا برای حفظ هم ترازی انگشت بزرگ نیاز هستند.
عکس رادیولوژی گرفته شده از بالا و کنار پا که نشان دهنده اصلاح پینه پا (انحراف شست پا) با استئوتومی است.
در این جراحی، پزشک شما سطح مفصلی مبتلا به آرتریت را خارج کرده و به جای آن پیچ، سیم و صفحه برای نگه داشتن سطوح مفصلی به یکدیگر تا زمان ترمیم استخوان، وارد می کند. آرتودز غالبا برای بیمارانی که انحراف شست پا یا آرتریت شدید دارند و بیمارانی که جراحی قبلی پینه پا ناموفق داشته اند استفاده می شود.
این عکس رادیولوژی در سمت چپ نشان دهنده آرتریت شدید مفصل متاتارسوفارنژیال (MTP) است. پس از آرترودز (نشان داده شده در عکس سمت راست) تمام پا دوباره هم تراز شده است. فایده آرترودز این است که کار بیشتری برای اصلاح پینه پا (انحراف شست پا) نیاز ندارد.
در این جراحی، پزشک شما برآمدگی را از مفصل شما خارج می کند. اگزوستکتومی به تنهایی به ندرت برای درمان پینه پا (انحراف شست پا) استفاده می شود به این علت که مفصل را هم تراز نمی کند. حتی زمانی که با جراحی بافت نرم نیز همراه می شود، اگزوستکتومی به ندرت علت انحراف شست پا را اصلاح میکند.
اگزوستکتومی بیشتر به عنوان بخشی از یک جراحی اصلاحی که شامل استئوتومی و همینطور جراحی بافت نرم می شود، انجام می گیرد. اگر یک پزشک اگزوستکتومی را بدون استئوتومی انجام دهد، بدشکلی پینه پا (انحراف شست پا) غالبا بر خواهد گشت.
این عکس رادیولوژی در سمت چپ یک برآمدگی خفیف پینه پا (انحراف شست پا) را پیش از جراحی اگزوستکتومی نشان میدهد. پس از جراحی (سمت راست) برآمدگی از بین رفته است اما بدشکلی باقی مانده و در واقع بدتر شده است: انگشت بزرگ بیشتر به سمت انگشتان دیگر خم شده است و استخوان متاتارسال بیشتر به سمت خارج منحرف شده است.
در این جراحی، پزشک شما بخش آسیب دیده مفصل را خارج میکند. این کار فضای بین مفصلی را افزایش میدهد. یک مفصل زخم شده منعطف ایجاد میکند. آتروپلاستی برشی عمدتا برای بیماران مسن، بیمارانی که جراحی بونیون ناموفق قبلی داشته اند یا آنهایی که آرتریت شدید داشته و توانایی انجام آرترودز (بخش بالا را نگاه کنید) را ندارند، انجام میشود. به دلیل اینکه این جراحی میتواند قدرت فشار آوردن انگشت بزرگ را تغییر دهد، این جراحی غالبا پیشنهاد داده نمیشود.
این عکس رادیولوژی نشان دهنده یک آرتروپلاستی برشی ناموفق است. اگرچه بخش آسیب دیده استخوان مفصل متاتارسوفارنژیال (MTP) برداشته شده است، بافت زخم شده فضای بین استخوانی را پر نکرده است. لبه های استخوانی هنوز در ارتباط هستند. این عکس نشان میدهد که بدون بافت زخمی شده مورد نیاز، انگشت کوتاه شده است. این اتفاق فشار آوردن روی انگشت بزرگ هنگام راه رفتن را دشوار میکند.
پیش از جراحی، ممکن است از شما درخواست شود که پزشک خانواده خود را برای انجام یک معاینه بالینی کامل ملاقات کنید. او سلامت شما را ارزیابی کرده و مشکلاتی که میتوانند در روند جراحی شما اختلال ایجاد کنند را مشخص میکند. اگر بیماری قلبی یا ریوی یا یک بیماری مزمن دارید، به مجوز پزشکی پیش از عمل از پزشک خانواده خود نیاز دارید.
داروهایی که مصرف میکنید را به پزشک خود اطلاع دهید. او به شما میگوید که چه داروهایی را ادامه داده و چه داروهایی را پیش از جراحی مصرف نکنید.
ممکن است به آزمایشات متعددی پیش از عمل که شامل شمارش سلول های خونی، نوار قلب و عکس رادیولوژی قفسه سینه میشود، نیاز داشته باشید. ممکن است به آزمایش ادرار نیز نیاز داشته باشید.
برای کمک به برنامه ریزی درباره جراحی ، پزشک ممکن است عکس رادیولوژی خاصی از پا درخواست دهد. این عکس رادیولوژی باید در حالت ایستاده و در موقعیتی که وزن به پا وارد میشود گرفته شود تا پزشک اطمینان حاصل کند که به خوبی بد شکلی پا را میبیند. این عکسهای رادیولوژی به پزشک درباره اینکه استئوتومی استخوان را در کدام نقطه از طول استخوان انجام دهد تا قدرت اصلاحی کافی برای صاف کردن انگشت فراهم شود، کمک میکنند.
در برنامه ریزی جراحی، پزشک نکات مختلفی شامل شدت پینه پا (انحراف شست پا)، سن شما، سلامت کلی و سطح فعالیت شما و هرگونه مشکل پزشکی دیگر که روی بهبودی اثر بگذارد را در نظر میگیرد.
تقریبا تمامی جراحی های پینه پا (انحراف شست پا) به صورت سر پایی انجام میشوند. احتمالا از شما درخواست میشود تا یک تا دو ساعت پیش از جراحی در بیمارستان حاضر شوید.
پس از بستری، توسط یکی از اعضای تیم بیهوشی ارزیابی میشوید. بیشتر جراحی های پینه پا (انحراف شست پا) با یک بی حسی که محل جراحی را بی حس میکنند اما بیمار را بیهوش نمیکنند انجام میشوند.
متخصص بیهوشی در طول جراحی برای تجویز داروهای دیگر (در صورت نیاز) در کنار شما خواهد بود و اطمینان پیدا خواهد کرد که احساس راحتی میکنید.
بسته به پینه پا (انحراف شست پا) شما و جراحی ای که نیاز دارید، پزشک یک برش در طول بخش داخلی مفصل انگشت بزرگ پا یا در بالای مفصل ایجاد میکند. در برخی موارد، برای اصلاح بدشکلی پینه پا (انحراف شست پا) بیش از یک برش نیاز است.
این عکس از جراحی نشان دهنده یک اره است که استخوان را برش داده و استئوتومی را انجام می دهد.
زمان جراحی بسته به میزان نا هم ترازی پا متفاوت است. در صورت بیشتر بودن بدشکلی یا نیاز به انجام بیش از یک استئوتومی، زمان جراحی طولانی تر خواهد بود. هر جراحی پینه پا (انحراف شست پا) با دیگری کمی متفاوت خواهد بود و در صورت طول کشیدن بیشتر جراحی، جایی برای نگرانی نیست.
پس از جراحی، به اتاق ریکاوری برده خواهید شد. طی یک تا دو ساعت آماده رفتن به منزل خواهید بود. اطمینان حاصل کنید که برای رفتن به منزل کسی شما را همراهی خواهد کرد.
(چپ) پینه پا (انحراف شست پا) نشان داده شده در ابتدای این مقاله بلافاصله پس از جراحی
(راست) یک عکس رادیولوژی نشان دهنده هم ترازی استخوان ها پس از جراحی. استئوتومی روی هر دو استخوان انجام شده است. پیچ و صفحه استخوان را در محل خود نگه میدارد.
مثل تمام جراحی ها، جراحی پینه پا (انحراف شست پا) نیز خطرات خود را دارد. این عوارض شایع نیستند و معمولا قابل درمان هستند. اگرچه در برخی موارد، بهبودی کامل را محدود یا طولانی تر میکنند. پیش از جراحی، پزشک درباره خطرات با شما صحبت کرده و دستورالعمل هایی برای پیشگیری از هر یک از آنها خواهد داد.
عوارض و خطرات احتمالی جراحی پینه پا (انحراف شست پا) شامل موارد زیر میشود:
موفقیت جراحی به شدت به پیروی شما از دستورالعمل هایی که پزشک برای چند هفته اول پس از جراحی در خانه به شما میدهد، بستگی دارد. شما به طور منظم برای چند ماه (گاهی تا یک سال) پزشک خود را ملاقات خواهید کرد تا مطمئن شوید که پا به درستی ترمیم میشود.
با یک پانسمان که انگشت را در موقعیت صحیح قرار میدهد از بیمارستان ترخیص خواهید شد.
به دلیل آنکه نگه داشتن انگشت در موقعیت صحیح امری ضروری برای موفقیت ترمیم است، مهم است که از دستورات پزشک درباره نحوه مراقبت های پووششی پیروی کنید. بدون صحبت با پزشک پانسمان را تغییر نداده یا بر هم نزنید. مداخله در ترمیم مناسب میتواند موجب عود پینه پا (انحراف شست پا) شود.
پزشک پانسمان را به شکل خاصی که استخوان را در موقعیت درست قرار می دهد، به کار خواهد برد.
مطمئن شوید که زخم و پوشش را خشک نگه میدارید. هنگام حمام کردن یا دوش گرفتن، پا را با یک کیسه پلاستیکی بپوشانید.
بخیه ها حدود دو هفته پس از جراحی کشیده خواهند شد، اما پای شما به پانسمان یا بریس برای 6 الی 12 هفته دیگر نیاز خواهد داشت.
پزشک برای کاهش درد ناشی از جراحی دارو تجویز خواهد کرد. موثرترین دارو برای کاهش درد پس از جراحی، اپوئید ها هستند. این داروها مخدر بوده و میتوانند اعتیاد آور باشند. مهم است که اپوئیدها را تنها با دستور مستقیم پزشک مصرف کنید.
بلافاصله پس از کاهش درد، مصرف اپوئیدها (مخدرها) را متوقف کنید. اگر دردتان طی چند روز پس از جراحی کمتر نشد با پزشکتان صحبت کنید.
علاوه بر دارو درمانی، پزشک شما ممکن است برای جلوگیری از عفونت زخم برای چند روز پس از جراحی، آنتی بیوتیک تجویز کند.
در چند روز اول پس از جراحی، پای خود را تا جای ممکن بالا نگه دارید و یخ را به نحوی که پزشک توصیه کرده است برای کاهش درد و تورم به کار ببرید. هیچوقت یخ را به طور مستقیم روی پوست قرار ندهید. داشتن تورم در پا برای 6 ماه تا 1 سال پس از جراحی، اتفاقی شایع است.
پزشک دستورالعمل های دقیقی درباره اینکه آیا باید روی پای خود وزن بگذارید یا نه به شما خواهد داد. بسته به نوع جراحی انجام شده، اگر زود یا بدون داشتن حمایت روی پای خود وزن بگذارید، استخوان ها ممکن است جا به جا شده و اصلاح پینه پا (انحراف شست پا) از بین برود.
برخی از جراحی های پینه پا (بونیون) به شما اجازه میدهند تا بلافاصله پس از جراحی شروع به راه رفتن کنید. در این موارد، بیمار باید از یک کفش جراحی مخصوص برای محافظت از اصلاح پینه پا استفاده کند.
بسیاری از جراحی های پینه پا به یک دوره وزن نگذاشتن روی پا برای اطمینان از ترمیم استخوان نیاز دارند. پزشک از پوشش، بریس یا گچ برای حفظ موقعیت صحیح استخوان استفاده خواهد کرد. عصای زیر بغل معمولا برای جلوگیری از وزن گذاشتن روی پا استفاده میشود. یک وسیله جدیدتر به نام واکر زانو یک جایگزین خوب برای عصای زیر بغل است. این وسیله چهار چرخ دارد و مثل یک اسکوتر عمل میکند. به جای ایستادن، زانوی پای جراحی شده خود را روی یک پد بالشتی گذاشته و با استفاده از پای سالم خود را به سمت جلو هل میدهید.
علاوه بر وزن نگذاشتن، رانندگی نیز ممکن است تا زمان ترمیم مناسب استخوانها محدود شود، علی الخصوص اگر جراحی روی پای راست شما انجام شده باشد.
بدون توجه به نوع جراحی، مهم است که از دستورالعمل های پزشک خود درباره وزن گذاشتن پیروی کنید. تا زمانی که پزشک تایید نکرده است، بر روی پای خود وزن نگذارید و استفاده از لوازم حمایتی را متوقف نکنید.
ورزش های به خصوص به شما کمک میکنند تا قدرت پا و وسعت حرکتی پا را پس از جراحی بازیابی کنید. پزشک یا فیزیوتراپ ممکن است ورزش های با استفاده از کش جراحی را برای تقویت مچ پا یا استفاده از تیله برای بازگرداندن حرکت در انگشتان را به شما توصیه کنند.
ورزش های به خصوص مثل برداشتن تیله کمک میکنند تا حرکت کامل پای خود را بازگردانید.
همیشه این ورزش ها را به آرامی شروع کنید و از دستورات پزشک یا فیزیوتراپ خود درباره تکرار این حرکات پیروی کنید.
ترمیم کامل استخوان ها چند ماه طول خواهد کشید. پس از به اتمام رساندن دوره بازتوانی اولیه، پزشک درباره پوشش کفش توصیه هایی را خواهد کرد. کفش های ورزشی یا کفش های مدل آکسفورد با چرم نرم بهترین انتخاب برای حفاظت از اصلاح پینه پا (انحراف شست پا) تا زمان ترمیم کامل هستند.
برای جلوگیری از عود پینه پا (انحراف شست پا)، کفش های مد روز را تا زمان آنکه پزشکتان به شما اجازه ندهد نپوشید. مطلع باشید که پزشک ممکن است توصیه کند که هیچگاه کفش های پاشنه بلند نپوشید.
اگرچه عوارض شایع نیستند، اما پس از جراحی انحراف شست پا ممکن است رخ دهند. در خلال دوره بازتوانی در خانه، در صورت وقوع موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
همینطور اگر متوجه هرگونه از علائم خطر عفونت که در زیر ذکر شده است شدید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید:
نتیجه گیری
بیشتر بیمارانی که تحت عمل جراحی پینه پا (انحراف شست پا) یک کاهش درد همراه با بهبود در تراز انگشت بزرگ را تجربه میکنند. طول دوره بهبودی به نوع جراحی انجام شده و میزان پیروی از دستورالعمل های پزشک بستگی دارد.
از آنجاییکه یک علت اصلی بدشکلی پینه پا (انحراف شست پا) کفش تنگ است، پوشیدن دوباره آن مدل کفش میتواند باعث بازگشت انحراف شست پا شود. همیشه از توصیه های پزشکتان درباره کفش مناسب پیروی کنید.
