نوبت دهی آنلاین مشاوره مجازی
آرتریت گردن

گردن درد میتواند به دلایل زیادی بروز کند، ولی غالباً با بالا رفتن سن در ارتباط است. مانند سایر قسمت های بدن، با سالخوردگی ما دیسک ها و مفاصل گردن (ستون فقرات گردنی) به آرامی دچار فرسودگی میشوند. اسپوندیلوز گردنی، معمولاً آرتریت گردن نامیده میشود، تفریف پزشکی برای این نوع از تغییرات، عبارت است از پارگی و سایش وابسته به سن، که در گذر زمان رخ میدهد. در این مقاله از سایت تهران ارتوپدی به آرتریت گردن یا اسپوندیلوز گردنی می پردازیم.

دکتر بابک میرزاشاهی

جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر بابک میرزاشاهی فوق تخصص و جراح ستون فقرات از اینجا اقدام کنید

 

اسپوندیلوز گردنی بسیار رایج است . بیش از 85% از افراد بالای 60 سال از آن متأثرند. این شرایط غالباً موجب درد و خشکی در گردن میشود؛ هرچند ممکن است افراد درگیر با اسپوندیلوز گردنی علائم قابل توجهی را تجربه نکنند. در بیشتر موارد اسپوندیلوز گردنی به درمان های محافظه کارانه که شامل دارو درمانی و فیزیوتراپی میشوند به خوبی پاسخ میدهد.

ستون فقرات شما از 24 استخوان که روی یکدیگر انباشته (پشته) شده اند ساخته شده است که مهره نامیده میشوند. این استخوانها به یکدیگر متصل میشوند تا کانالی را ایجاد کنند که از نخاع محافظت میکند.

هفت مهره کوچک که از زیر جمجمه آغاز میشوند ستون فقرات مهره ای را دربر دارند و گردن را شکل میدهند.

 آرتریت گردن

اسپوندیلوز گردنی در ستون فقرات گردنی رخ میدهد-هفت مهره کوچک که گردن را شکل میدهند

سایر قسمتهای ستون فقرات شامل:

نخاع و اعصاب

این ریسمان ها یا کابل های الکتریکی از میان کانال نخاعی رد شده و پیامها را بین مغز و عضلات تبادل میکنند. ریشه های عصبی از نخاع و از میان روزنه های موجود در مهره ها (فورامِن) منشعب میشوند.

ریشه اعصاب نخاعی

ریشه اعصاب نخاعی

دیسک های بین مهره ای

بین مهره های شما دیسک های منعطف بین مهره ای وجود دارند. وقتی شما راه میروید یا میدوید این دیسک ها بعنوان جاذب شُک عمل میکنند.

دیسک های بین مهره ای تخت و مدور و در حدود نیم اینچ (13 میلیمتر) ضخامت دارند. آنها از دو جزء ساخته شده اند:

  • فیبروز آنولوس: حلقه خارجی سخت و انعطاف پذیر دیسک
  • هسته پالپوس: مرکز نرم و ژل مانند دیسک
دیسک بین مهره ای

یک دیسک بین مهره ای سالم (نمای برش مقطعی)

علل آرتریت گردن

اسپوندیلوز گردنی از تغییرات فرسایشی یا تخریبی که همزمان با افزایش سن در ستون فقرات رخ میدهد ناشی میشود. این تغییرات طبیعی بوده و در همه اتفاق می افتد. در واقع، تقریباً نیمی از افراد میانسال و مسن تر دارای دیسک های ساییده ای هستند که علائم دردناکی از خود بروز نمیدهند.

از آنجاییکه دیسک ها بسته به سن ستون فقرات، ارتفاع خود را از دست میدهند و دچار تورم میشوند، همچنین آب خود را از دست داده و شروع به خشک و ضعیف شدن میکنند؛ این مسئله باعث حذف یا فروکش کردن فضای دیسک و از دست دادن ارتفاع آن میشود.

از آنجائیکه مفاصل فاست (مفاصل مهره ای) افزایش فشار را تجربه میکنند، بنابراین آغاز به تخریب و گسترش آرتریت میکنند، مانند اتفاقی که در مفصل زانو یا لگن رخ میدهد، غضروف هموار و لغزنده ای که مفصل را پوشانده و از آن حمایت میکند، ساییده شده و از بین میرود.

چنانچه غضروف بطور کامل در اثر سایش از بین برود، میتواند باعث مالیده شدن استخوانها روی یکدیگر گردد. برای جبران غضروف از دست رفته، پاسخ بدن جهت کمک به حمایت از مهره ها، ممکن است از طریق رشد استخوان جدید در مفاصل مهره ای (مفاصل فاست) باشد. در گذر زمان این استخوان اضافه، که خار استخوانی نامیده میشود، ممکن است فضای رد شدن اعصاب و نخاع را تنگ کند (تنگی مجرای نخاعی)

فرسایش یا تخریب دیسک و خار استخوانی

(چپ) نمای جانبی از مهره ها و دیسک بین مهره‌ای گردنی سالم

(راست) دیسکی که دچار فرسایش و تخریب شده و فروکش کرده است

سن عمده ترین عامل خطر برای اسپوندیلوز گردنی است. این مسئله به شدت در بین افراد میان سال و مسن تر متداول است.

سایر عوامل که ممکن است خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردنی و درد گردن را افزایش دهند عبارتند از:

  • ژنتیک: یک سابقه فامیلی از درد گردن و اسپوندیلوز
  • سیگار کشیدن: افزایش درد گردن بطور واضح با سیگار کشیدن مرتبط است
  • اشتغال: مشاغلی که در آن حرکات تکراری گردن بسیار اتفاق می افتد و کارهای بالای سری
  • افسردگی و اضطراب
  • صدمه و آسیب قبلی به گردن

علائم آرتریت گردن

برای اکثر افراد، اسپوندیلوز گردنی باعث بروز علائم نمیگردد. وقتیکه علائم ظهور میکنند، معمولاً شامل درد و خشکی در گردن میشوند. این درد میتواند دارای طیفی از متوسط تا شدید باشد، و گاهی در اثر نگاه کردن طولانی مدت به بالا یا پایین یا با انجام فعالیت هایی مانند رانندگی یا خواندن یک کتاب که گردن به مدت طولانی در یک حالت قرار میگیرد بدتر میشود. درد معمولاً با استراحت یا دراز کشیدن بهبود می‌یابد.

سایر علائم میتوانند شامل:

  • سر درد ها
  • ظاهر شدن یا احساس سرو صدا وقتیکه گردن را میچرخانید
  • در برخی از موارد، اسپوندیلوز گردنی موجب کم شدن فضای مورد نیاز برای رد شدن نخاع یا ریشه‌های عصبی میگردد. اگر چنین باشد، علائم میتواند شامل بی حسی و ضعف در بازوها، دستها و انگشتان باشند.
  • مشکل در راه رفتن، از دست دادن تعادل، یا ضعف در دستها یا پاها
  • اسپاسم عضلانی (گرفتگی عضله) در گردن و شانه ها

نحوه تشخیص آرتریت گردن توسط معاینه پزشک

معاینه بالینی

پس از بحث در مورد سوابق پزشکی و سلامت عمومی، پزشک یک معاینه کلی از گردن، شانه ها، بازوها و دستها، و اغلب پاها انجام میدهد. او تعدادی آزمایش انجام میدهد برای یافتن مشکلات و تغییرات در:

  • قدرت بازوها، دستها، و انگشتان
  • احساس لمس
  • عکس العملها
  • جریان خون
  • انعطاف در گردن و بازو
  • نحوه راه رفتن

پزشک ممکن است برای احساس و یافتن نقاط حساس یا غدد متورم به آرامی روی گردن و شانه ها فشار بیاورد. او همچنین ممکن است سؤالاتی را درباره علائم و هرگونه صدماتی که به گردن وارد شده مطرح کند. این پرسش ها میتوانند شامل:

  • درد از چه زمانی آغاز شد؟
  • چه زمانی احساس درد اتفاق افتاد؟ آیا درد مداوم است یا متناوب (می‌آید و میرود)؟
  • آیا فعالیت های مشخصی درد را بدتر میکند؟
  • آیا پیش از این هرگز درد داشته اید؟
  • آیا تاکنون برای درمان درد تحت معالجه قرار گرفته اید؟
  • آیا تصادفی داشته اید یا آسیبی به گردنتان وارد شده است؟

آزمایشات

پزشک ممکن است درخواست آزمایشات تشخیصی برای کمک به تأیید تشخیص اسپوندیلوز گردنی را بدهد. این آزمایشات میتوانند شامل:

  • عکس رادیولوژی: این نوع عکس تصویری از ساختار متراکم، مانند استخوان را به نمایش میگذارد. یک عکس رادیولوژی هم راستایی (ترازی) استخوانها در گردن را نشان خواهد داد. همچنین میتواند تغییرات تخریبی مانند از دست رفتن ارتفاع دیسک یا وجود خار استخوانی در ستون فقرات گردنی را معلوم نماید.
  • ام آر آی: این تصویربرداری تصویری واضح از بافت نرم بدن مثل عضلات، دیسک ها، اعصاب، و نخاع به نمایش میگذارد. یک عکس ام آر آی میتواند به تعیین اینکه آیا علائم از آسیب به بافت نرم، مانند تورم یا فتق دیسک ناشی شده اند یا خیر.

سی تی اسکن: جزئیات بیشتری نسبت به یک عکس رادیولوژی ساده دارد، یک سی تی اسکن میتواند به پزشک کمک کند تا بهتر کانال نخاعی و خارهای استخوانی را ببیند.

  • میلوگرام: این یک نوع خاص از سی تی اسکن است. در این پروسه یک رنگ متضاد به کانال نخاعی تزریق میشود تا نخاع و ریشه عصبی با وضوح بیشتری نشان داده شود.
  • نوار عصب و عضله (EMG): این تست تکانه های الکتریکی عضلات را در حالت استراحت یا مقابله اندازه گیری میکند. اغلب تست عصب بهمراه آزمایش نوار عصب و عضله انجام می شود تا تعیین کند که اعصاب نخاعی عملکرد مناسبی دارد.
  • سایر آزمایشات: در برخی موارد، پزشک ممکن است درخواست آزمایش خون بدهد تا تعیین کند که آیا عامل روماتیسمی، یا سایر آنتی بادی هایی که دلالت بر آرتریت التهابی دارند در خون دیده میشوند یا خیر.

درمان آرتریت گردن

در بیشتر موارد، درمان اسپوندیلوز گردنی غیر جراحی است. گزینه های غیر جراحی عبارتند از:

فیزیوتراپی

معمولاً نخستین درمان غیر جراحی که پزشک پیشنهاد خواهد داد فیزیوتراپی است. ورزشهای خاص میتوانند به تخفیف درد کمک کند، همچنین عضلات پیچ خورده یا تضعیف شده را بکشد و تقویت کند. در برخی موارد، فیزیوتراپی ممکن است شامل پاسچر تراپی (اصلاح فرم وضعیت اسکلتی عضلانی) یا استفاده از دستگاه کشش برای کشیدن آرام مفاصل و عضلات گردن باشد. مدت زمان برنامه های فیزیوتراپی متفاوت است، ولی بطور کلی 6 تا 8 هفته طول میکشد. معمولاً جلسات، 2 تا 3 بار در هفته برنامه ریزی میشوند.

دارو درمانی

در خلال فاز اول درمان، پزشک ممکن است برای درد و التهاب، چندین دارو تجویز کند که با یکدیگر استفاده شوند.

  • استامینوفن: دردهای متوسط معمولاً با استامینوفن تسکین میابند
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): اغلب با استامینوفن تجویز میشوند، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ایبوپروفن و ناپروکسن خط مقدم داروها برای درد گردن را تشکیل میدهند. آنها هم درد و هم التهاب را تسکین میبخشند و بسته به علائم خاص ممکن است برای چندین هفته تجویز شوند. در صورت داشتن منع مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا درصورت عدم کنترل مناسب درد توسط آنها، سایر داروهای درد میتوانند مورد توجه قرار گیرند.
  • شل کننده عضله: داروهایی مثل سیکلوبنزاپرین یا کاریسوپرودول میتوانند برای درمان اسپاسم های عضلانی دردناک مورد استفاده قرار گیرند.

گردنبند نرم

یک پد حلقه‌ایست که به دور گردن پیچیده میشود و در جای خود با چسب مخصوص نگه داشته میشود. پزشک ممکن است پیشنهاد دهد که از این گردنبند نرم استفاده کنید تا حرکت گردن محدود شده و عضلات آن اجازه استراحت کردن پیدا کنند. از آنجائیکه استفاده طولانی مدت از  این نوع گردنبند ممکن است قدرت عضلات گردن را کاهش دهد، میبایست از آن برای مدت کوتاهی استفاده شود.

یخ، حرارت، و دیگر متدهای خاص

پزشک ممکن است استفاده محتاطانه از یخ، حرارت، ماساژ و دیگر درمانهای موضعی برای کمک به رهایی از علائم را پیشنهاد کند.

تزریق داروهای پایه استروئیدی

بسیاری از بیماران با تزریق استروئید (کورتیزون) در دوره کوتاهی از درد رهایی میابند. متداولترین فرآیند درمان برای درد گردن عبارت است از:

  • تزریق اپیدورال گردنی: در این فرآیند داروهای استروئیدی و بی حسی به فضای کناری قشای نخاع (فضای اپیدورال) تزریق میشود. این فرایند معمولاً برای درد گردن و/یا بازو که ممکن است از فتق دیسک گردنی ناشی شده باشد استفاده میشود، به آن رادیکولوپاتی یا عصب تحت فشار نیز گفته میشود.
تزریق اپیدورال در ستون فقرات گردنی

تزریق اپیدورال در ستون فقرات گردنی

  • تزریق به مفصل فاسِت گردنی: در این فرآیند داروهای استروئیدی و بی حسی در کپسول مفصل فاست تزریق میشود. مفاصل فاست در پشت گردن قرار دارند و پایداری و حرکت گردن را تأمین میکنند. این مفاصل ممکن است دچار تغییرات آرتریتی شوند که باعث درد گردن می شود.
عکس رادیولوژی از یک مفصل فاست گردنی

عکس رادیولوژی از یک مفصل فاست گردنی

  • مسدود کردن عصب میانی و قطع رادیوفرکوئنسی: این فرآیند برای برخی موارد دارای درد مزمن (طولانی مدت) مورد استفاده قرار میگیرد. این روش میتواند در هردو زمینه تشخیص و درمان مورد استفاده قرار گیرد. در خلال بخش تشخیصی فرآیند، عصبی که از مفصل فاست حمایت میکند با بی حسی موضعی بلوکه (بی حس)  میشود. اگر درد از بین رفت، پزشک میتواند نتیجه بگیرد که منبع درد گردن را پیدا کرده است. احتمالاً گزینه یا گام بعدی این است که راه درد را برای مدت طولانی تری مسدود کند. این کار با صدمه زدن به عصبی که مفصل را حمایت میکند از طریق یک تکنیک سوزاندن، پروسه ای که تخریب یا انسداد رادیوفرکوئنسی (RF) نامیده میشود انجام میگردد.
تزریق مفصل فاست در ستون فقرات گردنی

تزریق مفصل فاست در ستون فقرات گردنی

اگرچه که تزریق داروهای پایه استروئیدی نسبت به جراحی کمتر تهاجمی هستند، ولی تنها پس از ارزیابی کامل پزشک تجویز میشوند. پزشک در مورد ریسک و اثربخشی استفاده از داروهای استروئیدی برای مورد خاص خودتان با شما صحبت خواهد کرد.

درمان جراحی آرتریت گردن

معمولاً جراحی، برای اسپوندیلوز گردنی پیشنهاد نمیشود، مگر اینکه پزشک تعیین کند که:

  • یک عصب نخاعی بوسیله یک فتق دیسک (دیسک بیرون زده) یا یک استخوان تحت فشار قرار گرفته است (رادیوکولوپاتی گردنی)
  • یا اینکه نخاع تحت فشار باشد (میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی)

بیمارانی که دارای علائم پیش رونده نورولوژیک ماننده ضعف در دستان  و بازوها، بی حسی، یا افتادن میباشند، به احتمال زیاد نیاز به کمک از طریق جراحی دارند.

همچنین اگر شما دارای درد شدیدی باشید که با روشهای غیر جراحی از آن رها نشده اید جراحی میتواند پیشنهاد شود. اگرچه، بیماران با درد شدید گردن کاندیدای جراحی نخواهند بود، این امر میتواند به گستردگی طبیعی آرتریت آنها، مشکلات دیگر پزشکیشان، یا سایر علل دردشان مانند فیبرومیالژیا (یک سندرم درد اسکلتی-عضلانی مزمن که با درد در سطح گسترده، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می‌شود) بستگی داشته باشد.

5 Comments For "آسیب نخاعی چیست؟ روش های درمان و ترمیم ضایعه نخاعی"

  1. ریحانه Said:

    باتشکر از مطلب شما میخواستم بپرسم بد خوابیدن شب روی شانه هم‌میتواند منجر به این آسیب دیدگی یا پارگی شود چون بنده یک صبح پا شدم بدون دلیل درد شانه و بازو ام قطع نشده برای ۳ روز هست.
    تشکر

  2. سید نظام امیری Said:

    با سلام و سپاس فراوان
    درمان برجستگی کارپال چگونه است

  3. مهدی Said:

    سلام
    بنده دوتا از انگشتام کوچک و حلقه رو تاندونهای فلکسور عمقی و سطخیم بریده سد بعد از جراحی یکسال و خورده ای میگذره اونطور که باید بگی خوب تا ته بسته نمیشن نمیتونم دستمو نشت بکنم تا الان چندین دکتر و تحقیق رفته ام و خوندم اصلا درمان قطعی برای بریدگی در منطقه انگشت برای بهبودی کامل نیست تد الان هم نتونستن راه حل مناسبی ارایه دهن هرکی بریده دستشو نمیتونه به خوبی مشت بکنه هرچقدر هم فیزیوتراپی بری و لیزر بزنی تا یه حد خوب میشه نن تجربه خودمو گفتم متخصص دست جراحی کرده بود

  4. غلامرضا معمری Said:

    سلام خیلی عالی بود ممنون

  5. سیدی Said:

    سلام خسته نباشید باتشکر از مطالب کاربردی در این مقاله ..من تصادف شدیدی کردم پای سمت چپ من فمور شکسته خردشدگی داشت پلاتین گذاشتند بعد از شش ماه درد شدید مراجعه کردم دکتر پلاتین با چند بار عکس برداری نگرفته بود پلاتین من با عمل جدید از پای من درآوردند وطبق پزشک ایزولارف میله گذاشتند الان با مراقب خوب انجام دادم داروها را خوب استفاده کردم اما جای میله ها آب عفونت درمیاد جای بخیه ها زرد شده به نظر شما چکار کنم عفونت کم بشه سوزش هم زیاد شده لطفا راهنمایی کنید ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نوبت دهی آنلاین