این مرکز از تاریخ ۱۴۰۱/11/30 به بعد در ساختمان جدید به آدرس خیابان ولیعصر، بالاتر از چهارراه پارک وی، ابتدای خیابان فرشته (فیاضی)، جنب هایپر می فرشته، پلاک ۱۵۰، طبقه ۳ نقل مکان نموده است، لذا از بیمارانی که نوبت‌هایشان پس از تاریخ یاد شده می باشد خواهشمند است به آدرس جدید مراجعه فرمایند.
کلاب فوت یا پا چنبری هنگامی بروز می کند که پا و مچ پا همواره دچار پیچ خوردگی باشند. در کلاب فوت، رباط ها و تاندون هایی که عضلات را به استخوان نگه می دارند، بسیار سفت هستند. این باعث می شود که بافت های اطراف مچ پا، پا را در وضعیت غیرطبیعی نگه دارند. کلاب فوت شبیه سر یک چوب گلف است و به همین ترتیب نام اش را از آن برگرفته است.
کلاب فوت یک بدشکلی مادرزادی است، به این معنی که کودک شما با این بیماری به دنیا آمده است. پزشکان معمولاً بلافاصله پس از تولد قادر به تشخیص آن هستند. تشخیص هر چه سریع تر آن بلافاصله پس از متولد شدن و شروع درمان حائز اهمیت فراوان است. اگر به موقع درمان شوید، به احتمال زیاد، درمان آسان تر و موفقیت آمیزتر خواهد بود. در این مقاله از تهران ارتوپدی به روش های درمان کلاب فوت می پردازیم.
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر تقی بغدادی فوق تخصص و جراح ارتوپد کودکان از اینجا اقدام کنید
در کلاب فوت، تاندون های داخل پا کوتاه هستند، استخوان ها شکلی غیرعادی دارند و تاندون آشیل سفت است.
در صورت عدم درمان، به نظر می رسد که فرد روی مچ پا یا کناره های پایش راه می رود.
در یک نوزاد متولد شده با کلاب فوت:
فرد مبتلا به کلاب فوت در هنگام راه رفتن احساس ناراحتی یا درد نمی کند.
یک متخصص مراقبت های بهداشتی به طور معمول هنگام تولد نوزاد متوجه پاچنبری او می شود. گاهی اوقات می توان آن را قبل از تولد نیز تشخیص داد.
اکثر کودکانی که فقط یک پای چنبری دارند، هیچ بیماری دیگری ندارند، اما گاهی اوقات کلاب فوت مشکلات دیگری مانند فتق نخاع را در بر دارد.
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر محمد واحدیان فوق تخصص جراحی مفاصل و استخوان و تروماتولوژی از اینجا اقدام کنید
کلاب فوت عمدتاً ایدیوپاتیک است، به این معنی که علت آن ناشناخته است. اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی نقش اصلی را ایفا می کنند و برخی از تغییرات ژنی خاص با آن مرتبط هستند، اما این امر هنوز به صورت دقیق مشخص نشده است. به نظر می رسد پاچنبری ارثی و ژنتیکی باشد.
همانطور که ذکر شد، علل پای کلاب فوت مشخص نیست، اما اگر
احتمال اینکه کلاب فوت مادرزادی داشته باشید، زیاد است.
این بیماری بلافاصله هنگام تولد قابل مشاهده و تشخیص است و همچنین آن را می توان قبل از تولد با سونوگرافی به خصوص اگر هر دو پا تحت تأثیر باشند، تشخیص داد. اما در صورت تشخیص بیماری پیش از تولد، امکان هیچ گونه درمانی تا پس از تولد کودک وجود ند
خواه این بیماری در حین بارداری تشخیص داده شود و خواه بعد از تولد، پزشکان آزمایش های بیشتری را برای بررسی سایر مشکلات سلامتی از جمله فتق نخاع و دیستروفی عضلانی توصیه می کنند.
رادیوگرافی امکان مشاهده دقیق بدشکلی را با جزئیات بیشتر فراهم می کند.
پاچنبری بدون درمان بهبود نخواهد یافت. عدم درمان کلاب فوت، احتمال بروز عوارض بعدی و ثانویه را در زندگی افزایش می دهد.
درمان در طی هفته های پس از تولد شکل می گیرد. هدف از این کار این است که پاها عملکردی فاقد درد داشته باشند.
کلاب فوت را می توان با گچ گیری یا جراحی ترمیم کرد.
بعضی اوقات درمان های غیرجراحی مانند گچ گیری می تواند پا را اصلاح کند. گچ گیری روشی برای اصلاح کلاب فوت به امید جلوگیری از جراحی است.
روش پونستی یا دستکاری رایج ترین تکنیک مورد استفاده است. در این روش درمانی، پزشک به آرامی پای کودک شما را به حالت طبیعی تری کشانده و با گچ آن را ثابت می کند. هر چند روز یا چند هفته، حالت پا به سمت حالت طبیعی تر کشیده می شود و گچ پا عوض می شود.
طی شش الی هشت هفته کلاب فوت بدون جراحی اصلاح می شود. گچ گیری در مورد افرادی موفقیت آمیزتر است که کلاب فوت خفیفی دارند و طی دو هفته اول پس از تولد تحت درمان قرار می گیرند.
در نوزادان و بیماران مسنی که دچار پای پرانتزی شدید هستند، گچ گیری موثر نیست و برای اصلاح آن، نیاز به جراحی دارند.
در صورت عدم موفقیت روش های دیگر، جراحی انجام می گیرد، اما جراحی معمولاً از یک مورد بیماری به موردی دیگر متفاوت است.
در حین جراحی، جراح کودک شما تاندون آشیل را در نزدیکی پاشنه بلند کرده و بافت ها را در جای دیگر پا آزاد می کند. همچنین، شاید لازم باشد تاندون را انتقال بدهد. این برش ها، رباط ها و تاندون های سفت را شل می کند تا جراح بتواند پای کودک شما را در حالت طبیعی اش جا بیاندازد. انتقال تاندون به پا امکان می دهد تا به روال طبیعی تری حرکت کند.
کودکان بزرگتر و بزرگسالان اغلب انعطاف پذیری کمتری نسبت به نوزادان دارند و از این رو، به درمان جامع تری نیاز دارند. برای درمان مشکل شان ممکن است به چندین عمل جراحی نیاز داشته باشند. برای چرخاندن پا احتمالا لازم باشد جراح تان استخوان را ببُرد. برش استخوان را استخوان بُری یا استئوتومی می نامند. در این گونه موارد، از صفحات یا پیچ های فلزی برای نگه داشتن پا در موقعیت صحیح استفاده می شود. وقتی پا و مچ پا به طور ایمن و صحیح در جای خود قرار گرفتند، جراح پای کودک شما را درون گچ می گذارد.
درمان کلاب فوت با بیهوشی عمومی انجام می شود. کودک شما بیهوش می شوی و در طول عمل درد را احساس نمی کند. دارو به شما کمک می کند درد را بعد از جراحی مدیریت کنید.
بیماران مبتلا به کلاب فوت پس از جراحی تا سه روز در بیمارستان می مانند. پای گچ خورده بالا می ماند تا تورم اش کاهش یابد. دکتر از کودک شما می خواهد انگشتان پایش را تکان دهد تا مطمئن شود جریان خون در پای او قطع نشده است.
گچ گیری قسمت مهمی از روند بهبودی است. پای کودک شما سه ماه در گچ می ماند تا برش ها، تاندون ها و استخوان ها بهبود یابند. خصوصا در نوزادان و کودکان نوپا که به سرعت رشد می کنند، گچ باید چندین بار عوض شود. بعد از برداشتن گچ، پا بیشتر شبیه پای طبیعی بوده و عملکرد بهتری خواهد داشت.
فیزیوتراپی نقش مهمی در موفقیت جراحی کلاب فوت دارد. تمرینات پا به کودک شما کمک می کند تا انعطاف پذیری، دامنه حرکتی و کشش عضلانی را به پا بازگرداند. در بسیاری از افرادی مبتلا به کلاب فوت، عضلات ساق پا در پای آسیب دیده رشد نکرده است. حتی پس از جراحی، این عضلات احتملا برای همیشه کوچکتر از عضلات پای سالم باشند.
برخی افراد باید بعد از جراحی کلاب فوت از بریس استفاده کنند. بریس کمک می کند تا پا در وضعیت طبیعی تری قرار بگیرد و به حرکت طبیعی کمک می کند.
کودکانی که برای درمان کلاب فوت تحت عمل جراحی قرار می گیرند، زندگی پرتحرک و کم خطری را تجربه می کنند. خطرات احتمالی مرتبط با این جراحی عبارتند از:
رایج ترین شکایتی که افراد پس از درمان کلاب فوت دارند، سفتی پا و مچ پا است. این سفتی با افزایش سن می تواند منجر به آرتروز شود. با بزرگتر شدن و رشد کودک، گاهی اوقات انجام مجدد عمل جراحی لازم است.
برخی از افراد مشهوری که کلاب فوت مادرزادی دارند، عبارتند از:
فرد مبتلا به یک یا دو پای چنبری ممکن است با محدودیت های حرکتی مواجه شود.
والدین کودکان مبتلا به کلاب فوت ممکن است مضطرب باشند، اما با درمان مناسب، فرد به موقع قادر خواهد بود از پای خود بدون هیچ مشکل اساسی استفاده کند.
بسار عالی و کاربردی
سلام من ۳۲ سالمه از ناحیه هر دو انگشت شست معلولیت دارم، فرزند دخترم هم که ششم فروردین متولد شده همین مشکل من رو داره، انگشت شست دست راستش رشد نکرده و آویزونه، انگشت شست دست چپ اما غضروف و استخوان و… تشکیل شده اما افتادگی داره و فکر کنم تاندونش درست کار نمیکنه، لطفا کمکم کنید
این مقاله خیلی تخصصی بوده و پیشنهاد می شود برای فهم بهتر و مقابله با بیماری مطالب روان تر مطرح شوند
سلام.ممنون از مطالب مفید وارزشمندتون.من انگشت اشاره دست راستم از قسمت بالاش دقیقا بالای انگشت که مشت میکنیم و برجستگی میاره خورد به تیغه و پاره شد و یک روز جراحی کردن و تاندون رو بهم وصل کردن ولی سفای دارم و انگشتم کامل خم نمیشه..بقیه بندهای همون انگشت خوبن ولی از بالا کامل مشت نمیشه الان ۴۵روزه..ایا به روزهای اولش برمیگرده امیدوار باشیم….باتشکر
با تشکر دست من خیلی کم پیش میاد که منقبض بشه ولی اگر هم بشه وقتی کار دستی سنگین دارم پیش میاد وگرنه در حالت عادی به هیچ وجه و به همین خاطر فکر میکردم ضعف ماهیچه انگشتان دست باعث منقبض شدن می‌شود تا امروز که مقاله شما رو خوندم و جالبه که ارثی هم نیست برای من و فقط کار بادست زیاد باعث منقض شدن دستم می‌شود
با تشکر
سلام من ده روز هست جراحی شدم و چهار پلاتین هم کار گرفته شده..چه زمانی میتونم بطور طبیعی بشینم