شاید پس از جراحی تعویض مفصل لگن یا تعویض مفصل زانو انتظار داشته باشید که سبک زندگی تان بسیار شبیه به سبک زندگی قبل از جراحی باشد، با این تفاوت که درد نخواهید داشت. از بسیاری جهات، حق با شماست، اما بازگشت به فعالیت های روزمره تان زمان خواهد برد. مشارکت فعال در روند بهبودی می تواند به شما کمک کند زودتر به هدف تان برسید و رسیدن به نتیجه موفقیت آمیزتر را تضمین کنید. در ای مقاله از سایت تهران ارتوپدی به مراقبت های بعد از جراحی تعویض مفصل لگن می پردازیم.
اگرچه خواهید توانست بیشتر فعالیت ها را از سر بگیرید، ولی ممکن است مجبور باشید روش انجام شان را تغییر دهید. برای مثال، ممکن است مجبور شوید روش های جدیدی را برای خم شدن یاد بگیرید که مفصل لگن جدیدتان آسیب نبیند. پیشنهاداتی که در اینجا ارائه می شوند، به شما کمک می کنند تا از زندگی با مفصل جدید لگن خود لذت ببرید و در عین حال با خیال راحت برنامه روزانه خود را از سر بگیرید.
بستری شدن شما در بیمارستان بسته به سرعت بهبودی تان و معمولاً از 1 تا 4 روز طول خواهد کشید. اگر تعویض مفصل لگن تان به صورت سرپایی انجام شود، در همان روز جراحی به منزل برخواهید گشت.
قبل از ترخیص از بیمارستان، باید چند کار از جمله موارد ذیل را بتوانید انجام دهید:
اگر هنوز قادر به انجام این کارها نیستید، شاید درست نباشد که بلافاصله پس از جراحی از بیمارستان مرخص شده و مستقیم روانه منزل شوید. در این صورت، به طور موقت به مرکز توانبخشی یا مرکز متخصص پرستاری منتقل شوید.
به هنگام مرخصی، تیم پزشکی اطلاعاتی را برای افزایش بهبودی تان در منزل ارائه می دهند. اگرچه میزان عوارض پس از تعویض مفصل لگن کم است، اما در صورت بروز هر گونه عوارضی، بهبودی کامل را طولانی یا محدود می کند. تیم پزشکی در مورد عوارض احتمالی با شما صحبت خواهند کرد و علائم هشدار دهنده عفونت یا لخته خون را با شما در میان خواهند گذاشت.
در موارد بسیار نادر، یک لخته خون ممکن است وارد ریه هایتان شده و زندگی تان را تهدید کند. علائم وارد شدن لخته خون به ریه ها عبارتند از:
در صورت بروز هر یک از علائم فوق، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
پس از ترخیص از بیمارستان، مدتی -از چند روز تا چند هفته-در منزل برای رفتن به هر جایی به کمک نیاز خواهید داشت. قبل از جراحی، هماهنگی لازم برای کمک گرفتن از یک دوست، یکی از اعضای خانواده یا از یک مراقب را انجام دهید تا به شما در منزل کمک کند.
نکات ذیل می تواند به شما کمک کند تا راحت به منزل تان برگردید. قبل از جراحی به آنها توجه کنید:
با قرار دادن وسایل مورد استفاده مکرر در دسترسی آسان “محوطه ای را برای بهبودی تان” آماده کنید.
در طول بهبودی در منزل، برای مراقبت از زخم و جلوگیری از عفونت آن به دستورالعمل های ذیل عمل کنید:
در چند هفته اول پس از جراحی انتظار می رود تورم متوسط تا شدید داشته باشید. همچنین 3 تا 6 ماه پس از جراحی تورم خفیف تا متوسط خواهید داشت. برای کاهش تورم، پای خود را کمی بلند کرده و روی آن یخ بگذارید. همچنین استفاده از جوراب های واریس به کاهش تورم کمک می کند. در صورت بروز تورم جدید یا شدید به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا این ممکن است علامت هشدار دهنده لخته شدن خون باشد.
طبق دستور پزشک همه داروها را استفاده کنید. داروهای خانگی ممکن است شامل قرص های درد مخدر و غیرمخدر، داروهای خوراکی یا تزریقی رقیق کننده خون، روان کننده های شکم و داروهای ضدتهوع باشند.
حتماً در مورد تمام داروهای خود -حتی داروهای بدون نسخه، مکمل ها و ویتامین ها – با پزشک خود صحبت کنید. پزشک به شما خواهد گفت که هم زمان با استفاده از داروهای مسکن تجویزشده، استفاده از داروهای بدون نسخه بدون خطر است.
جلوگیری از بروز هرگونه عفونت باکتریایی در مفصل مصنوعی بسیار حائز اهمیت است. برخی از بیمارانِ دارای شرایط خاص ممکن است لازم باشد که برای جلوگیری از عفونت، قبل از کار دندانپزشکی آنتی بیوتیک مصرف کنند. از پزشک خود بپرسید که آیا قبل از کار دندانپزشکی باید آنتی بیوتیک مصرف کنید یا خیر. همچنین شاید بخواهید کارت هشدار پزشکی به همراه داشته باشید تا در صورت بروز شرایط اضطراری، پرسنل پزشکی از داشتن مفصل مصنوعی تان مطلع شوند.
تا زمانی که از بیمارستان به خانه می روید، باید رژیم غذایی طبیعی داشته باشید. پزشک مصرف مکمل های آهن و ویتامین را برایتان توصیه خواهد کرد. همچنین، اگر داروی رقیق کننده خون وارفارین (کومدین) مصرف می کنید، به شما توصیه می کند از مصرف مکمل هایی که شامل ویتامین K و غذاهای غنی از ویتامین K هستند، خودداری کنید. غذاهای غنی از ویتامین K عبارتند از: کلم بروکلی، گل کلم، جوانه های بروسل، جگر، لوبیای سبز، لوبیای گاربانزو، عدس، سویا، روغن سویا، اسفناج، کلم پیچ، کاهو، برگ های شلغم، کلم و پیاز.
به نوشیدن مایعات فراوان ادامه دهید و از مصرف الکل خودداری کنید. برای جلوگیری از فشار بیشتر به مفصل باید همچنان مراقب وزن تان باشید.
وقتی به منزل رسیدید، باید فعال باشید. نکته اصلی این است که خیلی زود، بیش از حد کار و فعالیت نکنید. درست است که باید انتظار هم روزهای خوب و هم بعضی روزهای بد را داشته باشید، اما با گذشت زمان باید متوجه بهبودی تدریجی خود باشید. به طور کلی، دستورالعمل های ذیل صادق هستند:
به دستورالعمل های خاص پزشک خود در مورد استفاده از عصا، واکر یا چوب های زیربغل عمل کنید و اینکه چه زمانی می توانید وزن تان را روی پای خود بیندازید. شاید بتوانید بلافاصله پس از جراحی وزن کامل خود را بر روی پایتان بیندازید یا بسته به نوع تعویض مفصل لگن و دستورالعمل های پزشک، این کار چندین هفته به تأخیر بیفتد.
در بیشتر موارد، از سرگیری رانندگی برایتان زمانی بی خطر است که دیگر از داروی ضد درد افیونی استفاده نمی کنید و قدرت و انعطاف پذیری تان به حالت عادی تری برگشته است. پزشک به شما کمک می کند تا بدانید چه زمانی رانندگی برایتان بی خطر است.
لطفا با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید چه موقع می توانید با خیال راحت فعالیت جنسی تان را از سر بگیرید. بسته به شرایط تان، ممکن است در طی چند هفته پس از جراحی بتوانید فعالیت جنسی خود را از سر بگیرید.
بسته به جراحی تان، پزشک از شما می خواهد که از برخی شرایط و نحوه خوابیدن خودداری کنید یا برای مدتی طولانی هنگام خوابیدن بین پاهای خود بالش قرار دهید. از پزشک تان بپرسید کدام حالت خوابیدن برای شما مناسب ترین و امن ترین حالت است.
بسته به نوع فعالیت شما در شغل تان و سرعت بهبودی تان چند روز تا چندین هفته طول می کشد تا بتوانید به کار خود برگردید. پزشک تان به شما خواهد گفت که چه موقع از سرگیری فعالیت های عادی کارتان برای شما بی خطر است.
حداقل 2 ماه پس از جراحی، تمریناتی را که متخصص فیزیوتراپی توصیه کرده است، انجام دهید. در برخی موارد، پزشک برای کمک به حفظ کشش عضله و انعطاف پذیری مفصل ران تان راندن دوچرخه ثابت را توصیه می کند.
به محض این که پزشک به شما اجازه داد، می توانید به بسیاری از فعالیت های ورزشی برگردید که قبل از تعویض مفصل لگن از انجام شان لذت می برده اید:
تغییرات فشار و عدم تحرک ممکن است باعث تورم پای جراحی شده تان باشد، مخصوصا اگر پایتان در حال بهبودی باشد. قبل از مسافرت با هواپیما با پزشک خود صحبت کنید. هنگام عبور از بخش بازرسی امنیتی در فرودگاه، توجه داشته باشید که حساسیت فلزیاب ها تغییر می کند و ممکن است مفصل مصنوعی تان زنگ خطر را به صدا در آورد. قبل از عبور از بخش حسگر فلزی، به بازرس بگویید که مفصل تان مصنوعی است.
بایدها و نبایدها (اقدامات احتیاطی) بسته به روش جراحی و اولویت های پزشک تان متفاوت است. پزشک و فیزیوتراپیست تان لیستی از بایدها و نبایدهایی را که باید در مورد مفصل جدید لگن خود به خاطر بسپارید، به شما ارائه می دهند. این اقدامات احتیاطی به جلوگیری از دررفتگی مفصل جدید و اطمینان از ترمیم کامل و مناسب آن کمک می کند. برخی از متداول ترین اقدامات احتیاطی در زیر ذکر شده اند. از پزشک خود بپرسید که آیا این اقدامات احتیاطی در مورد شما صدق می کنند یا خیر.