دست ما اهداف زیادی را دنبال می کند. دست ها به ما کمک می کنند غذا بخوریم ، لباس بپوشیم، بنویسیم، امرار معاش کنیم، هنر آفرین شویم و بسیاری از کارهای دیگر را انجام دهیم. برای این عملکرد، دستان ما نیاز به حس و حرکت در مفاصل، تاندون ها و عضلات دارند.
دست ناحیه منحصر به فردی از بدن انسان است که از استخوان، مفاصل، رباط ها، تاندون ها، عضلات، اعصاب، رگ های خونی و پوست تشکیل شده است. رابطه بین این ساختارها بسیارظریف است و باید از عملکرد خوبی برخوردار باشند تا دست به خوبی کار کند. آسیب یا بیماری می تواند بر روی هر یک از ساختارهای موجود تأثیر بگذارد و استفاده از دست را مختل کند.
جراحی دست رشته ای از پزشکی است که با مشکلات دست، مچ دست، آرنج و بازو سروکار دارد. جراحان دست با و بدون جراحی از این مشکلات مراقبت می کنند. آنها به طور ویژه آموزش دیده اند تا در صورت لزوم اقدام به انجام جراحی کنند. پزشکان عمومی پس از طی کردن دوره 7 ساله تحصیل خود در این رشته، با شرکت در آزمون دستیاری می توانند وارد رشته تخصصی ارتوپدی شوند. تحصیل در این رشته 4 سال به طول می انجامد ودرپایان پزشکان متخصص این رشته به تشخیص و درمان بیماری های سیستم عضلانی-اسکلتی می پردازند. یک جراح دست آموزش فوق تخصصی اضافی را در زمینه درمان مشکلات دست فراتر از آموزش تخصصی مجاز خود در زمینه جراحی ارتوپدی دیده است.
جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر آیدین عرب زاده فوق تخصص جراحی دست و اعصاب محیطی از اینجا اقدام کنید
بخشی از مشکلات رایجی که توسط جراحان دست درمان می شوند به قرار زیراست:
برخی از جراحی های خاص که توسط جراحان دست انجام می شوند به قرار زیر است:
بعضی اوقات عصبی درون یک فضای تنگ (شبیه تونل) فشرده می شود. در این موارد ، جراح شما ممکن است فضای تنگ را بزرگ کرده یا عصب را از جای زخم آزاد کند. بعضی اوقات بخشی از عصب به طور کامل بریده می شود. جراح می تواند قسمت آسیب دیده را برداشته و دو انتهای سالم عصب را دوباره وصل کند (ترمیم عصب) یا قطعه عصبی را از قسمت دیگری از بدن شما پیوند بزند (پیوند عصب). این روش ها می تواند به رشد مجدد اعصاب شما کمک کند. اگر آسیب عصبی بسیار شدید بوده و قابل ترمیم نباشد، انتقال تاندون ها از یک عضله به عضله دیگر انجام می شود.
برای تشخیص و درمان مشکلات رباط ها و استخوان های مچ دست می توان از آرتروسکوپی مچ دست استفاده کرد. جراح برش های کوچکی (به نام پورتال) از طریق پوست در مکان های خاص اطراف مفصل ایجاد می کند. طول این برش ها کمتر از نیم اینچ است. آرتروسکوپ که تقریباً به اندازه مداد است، از طریق این برش ها وارد می شود. آرتروسکوپ شامل یک لنز کوچک، یک دوربین مینیاتوری و یک سیستم روشنایی است. تصاویر سه بعدی مفصل از طریق دوربین بر روی مانیتور تلویزیون فراخوانی می شود. هنگام جابجایی ابزار در داخل مفصل، جراح مانیتور را تماشا می کند.
در صورت آسیب مفاصل به دنبال شکستگی های قبلی، آرتروز و بیماری آرتریت روماتویید از این دو روش جراحی استفاده می شود. در جایگزینی مفصل، ساختارهای غیر طبیعی مفصل شامل استخوان، غضروف و سینوویوم برداشته می شوند. از بین بردن این بافت ها باعث از بین رفتن سطوح دردناک و فرسوده استخوان می شود و فضای لازم برای قسمت های مصنوعی جدیدی به نام ایمپلنت که به استخوان های آماده شده وارد می شوند، ایجاد می کند. قسمت های جدید باعث می شوند استخوان ها با درد کم و یا بدون درد حرکت کنند.
در روش خشکاندن مفصل (که به آن “آرترودز یا فیوژن” نیز گفته می شود) دو استخوان اطراف مفصل دردناک به یکدیگر متصل می شوند و یک استخوان واحد را تشکیل می دهند. این عمل می تواند درد را کاهش دهد و همچنین مفصل را پایدارتر کرده و قدرت دست را بیشتر می نماید.
بازسازی زخم های پیچیده اندام فوقانی به دلیل آسیب های تروماتیک با جابجایی یا انتقال بافت ها به قسمت زخم از قسمت دیگری از بدن انجام می شود. “گرافت پوست” انتقال بخشی از پوست (بدون خونرسانی آن) به زخم است. یک “فلپ” شامل یک یا چند جزبافتی از جمله پوست، بافت های عمیق تر، عضله و استخوان است. فلپ ها یا با خونرسانی اصلی خود (فلپ پدیکول) یا با رگ های خونی جدا شده که در محل زخم وصل می شوند (فلپ آزاد) منتقل می شوند.
