نوبت دهی آنلاین مشاوره مجازی
آسیب های اعصاب محیطی دست

اعصاب محیطی پیام هایی را مابین مغز و نخاع و سایر قسمت های بدن مبادله می کنند. احساس لمس و حرارت اندامها و حرکت دادن عضلات برای انجام کارهای مختلف از جمله این موارد است. . اعصاب محیطی که از فیبرهایی به نام آکسون عایق بندی شده توسط بافت های پیرامونی ساخته می شوند، شکننده هستند و به راحتی آسیب می بینند.

آسیب عصبی می تواند توانایی مغزتان را در برقراری ارتباط با عضلات و اندام ها تحت تأثیر قرار دهد. آسیب به اعصاب محیطی، نوروپاتی محیطی نامیده می شود.

در اسرع وقت بایستی مراقبت های پزشکی برای آسیب عصب محیطی انجام شوند. تشخیص و درمان به موقع از عوارض و آسیب دائمی جلوگیری می کند.

دکتر آیدین عرب زاده

جهت ویزیت و نوبت دهی دکتر آیدین عرب زاده فوق تخصص جراحی دست و اعصاب محیطی از اینجا اقدام کنید

علائم آسیب های اعصاب محیطی دست

اگر عصب محیطی تان آسیب دیده باشد، علائم تان از خفیف تا محدود کردن جدی فعالیت های روزانه تان متغیر خواهد بود. علائم تان اغلب به این بستگی خواهد داشت که کدام فیبرهای عصبی تحت تأثیر هستند:

  • اعصاب حرکتی: این عصب ها همه عضلات تحت کنترل آگاهانه شما از جمله راه رفتن، صحبت کردن و نگه داشتن اشیا را تنظیم می کنند. آسیب به این عصب ها معمولاً با ضعف عضلانی، گرفتگی های دردناک و کشیدگی غیرقابل کنترل عضله همراه است.
  • اعصاب حسی: از آنجایی که این اعصاب اطلاعات مربوط به لمس، دما و درد را به شما منتقل می کنند، ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنید. از جمله این موارد می توان به بی حسی یا گزگز دست یا پاها اشاره کرد. ممکن است در احساس درد یا تغییر دما، راه رفتن، تعادل با چشمان بسته یا بستن دکمه ها مشکل داشته باشید.
  • اعصاب خودمختار: این گروه از اعصاب فعالیت هایی مانند تنفس، عملکرد قلب و تیروئید و هضم غذا را کنترل می کنند که آگاهانه کنترل نمی شوند. علائم شامل تعریق بیش از حد، تغییر فشار خون، عدم توانایی برای تحمل گرما و علائم گوارشی هستند.

ممکن است مجموعه ای از علائم را تجربه کنید، زیرا بسیاری از آسیب های عصب محیطی بیش از یک نوع رشته های عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد.

آسیب های اعصاب محیطی دست

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر احساس ضعف، گزگز، بی حسی یا نبود هیچ گونه حسی در دست ها می کنید، برای مشخص شدن علت به پزشک مراجعه کنید. آسیب های عصب محیطی باید به موقع درمان شوند.

علل آسیب های اعصاب محیطی دست

اعصاب محیطی به چند طریق آسیب می بینند:

  • آسیب ناشی از حادثه با جسم برنده و شکستگی ها
  • صدمات ناشی از زمین خوردن یا ورزش می تواند باعث کشش، متراکم شدن، فشرده شدن یا قطع شدن اعصاب شود.
  • بیماری هایی مانند دیابت، سندرم گیلن باره و سندرم تونل کارپال.
  • بیماریهای خود ایمنی از جمله لوپوس، روماتیسم مفصلی و سندرم شوگرن.

سایر علت ها عبارتند از: تنگی عروق، عدم تعادل هورمونی و تومورها.

تشخیص آسیب های اعصاب محیطی دست

آسیب های اعصاب محیطی دست

پزشک سابقه پزشکی تان را بررسی می کند، در مورد حوادث یا جراحی های قبلی سوال می کند و در مورد علائم تان با شما صحبت می کند. پزشک همچنین معاینه جسمی و عصبی را انجام می دهد. اگر در معاینه عصبی، علائم آسیب عصبی مشاهده شود، پزشک آزمایش های تشخیصی را توصیه می کند که شامل موارد ذیل هستند:

  • الکترومیوگرافی (نوار عصب و عضله): در یک الکترومیوگرافی، یک الکترود دارای سوزن نازک که به عضله تان وارد شده می شود، فعالیت الکتریکی عضله تان در حالت استراحت و به هنگام حرکت ثبت می شود. کاهش فعالیت عضلانی می تواند آسیب عصبی را نشان دهد.
  • بررسی هدایت عصبی: الکترودهایی که در دو نقطه مختلف در بدن شما قرار گرفته اند، میزان عبور سیگنال های الکتریکی از اعصاب را اندازه گیری می کنند.
  • ام آر آی: ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از ناحیه تحت تأثیر آسیب عصبی استفاده می کند.

درمان آسیب های اعصاب محیطی دست

اگر یک عصب آسیب دیده باشد، اما قطع نشده باشد، آسیب تان بهبود می یابد. آسیب هایی که در آن عصب کاملاً قطع می شود ، درمان شان بسیار دشوار است و ممکن است بهبودی امکان پذیر نباشد.

پزشک بر اساس میزان و علت آسیب دیدگی و میزان بهبودی عصب تان، درمان شما را تعیین می کند:

  • اگر عصب تان به طور کامل بهبود می یابد، شاید نیازی به جراحی دست نباشد. ممکن است لازم باشد تا به ناحیه آسیب دیده استراحت بدهید. عصب ها به آرامی بهبود می یابند و بهبودی حداکثر ممکن است چندین ماه یا چندین سال طول بکشد.
  • برای اطمینان از ادامه روند بهبودی، به معاینات منظم نیاز دارید.
  • اگر آسیب تان ناشی از یک بیماری باشد، پزشک بیماری زمینه ای را درمان می کند.
  • بسته به نوع و شدت آسیب عصبی، به داروهایی مانند آسپیرین یا ایبوپروفن (آدویل، موتریل آی بی و سایر داروها) برای تسکین درد خود نیاز خواهید داشت. داروهایی که برای درمان افسردگی، تشنج یا بی خوابی استفاده می شوند، برای تسکین درد عصب نیز استفاده می شوند. در برخی موارد، ممکن است برای تسکین درد به تزریق کورتون نیاز داشته باشید.
  • پزشک برای جلوگیری از سفتی و بازیابی عملکرد، فیزیوتراپی را توصیه می کند.

عمل جراحی

اگر به نظر می رسد آسیب تان به طور کامل بهبود نمی یابد، جراح می تواند از آزمایش الکترومیوگرافی در اتاق عمل برای ارزیابی بهبودی عصب های آسیب دیده استفاده کند. انجام آزمایش الکترومیوگرافی به طور مستقیم بر روی عصب، دقیق تر و قابل اعتمادتر از انجام آن بر روی پوست است.

گاهی اوقات یک عصب درون یک فضای تنگ (شبیه تونل) قرار می گیرد یا در اثر جوش خوردن زخم فشرده می شود. در این موارد، جراح فضای تنگ را بزرگ کرده یا عصب را از جای زخم آزاد می کند.

گاهی اوقات بخشی از عصب کاملاً قطع می شود یا طوری آسیب می بیند که قابل ترمیم نیست. جراح می تواند قسمت آسیب دیده را برداشته و انتهای سالم عصب را دوباره به هم وصل کند (ترمیم عصب)، یا بخشی از عصب را از قسمت دیگری از بدن پیوند بزند (پیوند عصب). این روش ها می توانند به رشد مجدد عصب هایتان کمک کند.

آسیب های اعصاب محیطی دست

پیوند عصب محیطی

برای ترمیم عصب آسیب دیده، جراح بخش کوچکی از عصب نرمه ساق پابتان را برداشته و این عصب را در محل ترمیم پیوند می زند.

گاهی اوقات که امکان ترمیم یا پیوند عصب وجود ندارد،جراح یک عصب سالم را ازمحل طبیعی خود به عصب آسیب دیده منتقل می کند (انتقال عصب).

اگر عصب به شدت آسیب دیده است و زمان زیادی از آن گذشته است پزشک برای بازگرداندن عملکرد به عضلات حیاتی تان، جراحی انتقال تاندون ها از یک عضله به عضله دیگر را توصیه می کند.

آسیب های اعصاب محیطی دست

انتقال عصب

جراح می تواند با پیوند زدن مجدد عصب سالم برای بازگرداندن عملکرد، بخشی از عصب آسیب دیده را کنار بگذارد.

 

بازیابی عملکرد

شماری از روش های درمانی می توانند به بازیابی عضلات آسیب دیده کمک کنند:

  • آتل: این ابزارها برای بهبود عملکرد عضلات، اندام ها، انگشتان دست، دست یا پا را در موقعیت مناسب نگه می دارند.
  • محرک الکتریکی: محرک ها می توانند عضله ای ر که عصب اش آسیب دیده است، فعال کنند و این در حالی انجام می گیرد که عصب دوباره رشد می کند. با این حال، این روش درمانی ممکن است در مورد همه بیماران کارساز نباشد. اگر پزشک تان تحریک الکتریکی را یک گزینه ی درمانی مناسب برای شما بداند، این موضوع را با شما در میان خواهد گذاشت.
  • فیزیوتراپی: فیزیوتراپی، حرکات یا تمرینات خاصی برای فعال نگه داشتن عضلات و مفاصل آسیب دیده است. فیزیوتراپی می تواند از سفتی جلوگیری کرده و به بازیابی عملکرد و حس کمک کند.

5 Comments For "آسیب نخاعی چیست؟ روش های درمان و ترمیم ضایعه نخاعی"

  1. ریحانه Said:

    باتشکر از مطلب شما میخواستم بپرسم بد خوابیدن شب روی شانه هم‌میتواند منجر به این آسیب دیدگی یا پارگی شود چون بنده یک صبح پا شدم بدون دلیل درد شانه و بازو ام قطع نشده برای ۳ روز هست.
    تشکر

  2. سید نظام امیری Said:

    با سلام و سپاس فراوان
    درمان برجستگی کارپال چگونه است

  3. مهدی Said:

    سلام
    بنده دوتا از انگشتام کوچک و حلقه رو تاندونهای فلکسور عمقی و سطخیم بریده سد بعد از جراحی یکسال و خورده ای میگذره اونطور که باید بگی خوب تا ته بسته نمیشن نمیتونم دستمو نشت بکنم تا الان چندین دکتر و تحقیق رفته ام و خوندم اصلا درمان قطعی برای بریدگی در منطقه انگشت برای بهبودی کامل نیست تد الان هم نتونستن راه حل مناسبی ارایه دهن هرکی بریده دستشو نمیتونه به خوبی مشت بکنه هرچقدر هم فیزیوتراپی بری و لیزر بزنی تا یه حد خوب میشه نن تجربه خودمو گفتم متخصص دست جراحی کرده بود

  4. غلامرضا معمری Said:

    سلام خیلی عالی بود ممنون

  5. سیدی Said:

    سلام خسته نباشید باتشکر از مطالب کاربردی در این مقاله ..من تصادف شدیدی کردم پای سمت چپ من فمور شکسته خردشدگی داشت پلاتین گذاشتند بعد از شش ماه درد شدید مراجعه کردم دکتر پلاتین با چند بار عکس برداری نگرفته بود پلاتین من با عمل جدید از پای من درآوردند وطبق پزشک ایزولارف میله گذاشتند الان با مراقب خوب انجام دادم داروها را خوب استفاده کردم اما جای میله ها آب عفونت درمیاد جای بخیه ها زرد شده به نظر شما چکار کنم عفونت کم بشه سوزش هم زیاد شده لطفا راهنمایی کنید ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نوبت دهی آنلاین